بزرگنمايي:

راه ترقی - ایران / «امیدآفرینی با وفای به عهد» عنوان یادداشت روز در روزنامه ایران به قلم علی متقیان است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
وزیر امور اقتصادی و دارایی خبر داده است که دولت در لایحه بودجه سال 1404 کل کشور، پیشنهاد معافیت مالیاتی 100 درصدی حقوق‌بگیران، اصناف و مشاغل را ارائه داد. اکنون اجرای آن با تصویب نمایندگان مجلس شورای اسلامی و تأیید شورای نگهبان در سال 1404 نهایی شده است. نکته‌ای که در اینجا خود را بیش از هر موضوع دیگری نشان می‌دهد، دوری جستن دولت از جنجال‌های خبری و تبلیغاتی است. به عبارت دیگر آنچه برای دولت پزشکیان حائز اهمیت است، برداشتن قدم‌های اساسی برای رفع مشکلات مردم است و نه پروپاگانداهای بی‌فایده و بی‌اثر. به همین دلیل هم چنین خبر مهمی از سوی وزیر اقتصاد در شبکه «ایکس» و صرفاً پس از آن اعلام شد که دولت از نهایی شدن پیشنهادش در بودجه 1404 اطمینان پیدا کرد. البته این خط‌مشی بسیار ارزشمند و قابل تقدیر است.
آنچه مسلم است با چنین مصوبات و تصمیم‌هایی که در زندگی و معیشت مردم نقش به‌سزایی دارد، نور امیدی در دل‌ها ایجاد خواهد شد. پشتوانه چنین تصمیم‌گیری نیز به درک دولتمردان از شرایط نه‌چندان مطلوب قشر حقوق‌بگیر بازمی‌گردد. بخشی از محتوای پست وزیر اقتصاد در شبکه «ایکس» ناظر به دغدغه دولت در مورد معیشت مردم است: «این سیاست، که به طور مستقیم بر معیشت مردم تأثیر مثبت خواهد داشت، با پیشنهاد وزارت اقتصاد و برمبنای یکی از وعده‌های رئیس‌جمهوری، به تصویب مجلس و تأیید نهایی شورای نگهبان رسیده است.»
در چنین روزهای سختی این حرکت امیدآفرین دولت و مجلس قابل ستایش است و نشان‌دهنده آن‌که حکمرانی به فکر قشر سختکوش و حقوق‌بگیر کم‌درآمد است. با اعمال معافیت مالیاتی، حقوق‌بگیران تاحدودی از نگرانی و دلشکستگی رهایی یافته و نور امید در دل آنان روشن‌ می‌شود که بسیار ارزشمند است.
پیش از این تحول، زمانی که دولت‌های پیشین با افتخار اعلام می‌کردند هر سال 20 درصد، بیشتر یا بعضاً کمتر به حقوق کارکنان دولت اضافه می‌کنند، تا قدری احساس می‌شد که می‌توان با این درصدها گره‌ای از مشکلات را باز کرد. اما در عمل اگرچه شاهد افزایش 20 درصدی حقوق و دستمزد بودیم، اما به دلیل کسر قابل توجه مالیات، نه‌تنها طعم شیرین افزایش 20 درصد درنهایت به کام حقوق‌بگیران تلخ می‌شد، بلکه همه تبلیغات درباره افزایش حقوق نیز به مثابه در بوق و کرنا کردن هیچ تلقی می‌شد. در واقع اینطور تصور می‌شد که گویا دولت از یک طرف با تبلیغات زیاد افزایش حقوق را اعلام می‌کند، اما از طرف دیگر بی‌سرو صدا بخشی از مبلغ اعلام شده را به عنوان مالیات کسر می‌کند که این کار کاملاً نقض غرض است.

اینکه رئیس‌جمهوری براساس وعده‌ای که داده بود، لایحه‌ای تهیه کرده و از درآمد قابل توجه برای دولت صرف‌نظر کرده است، جای تشکر و سپاس دارد. زیرا مالیات قشر کم‌درآمد کارمند، جزو معدود درآمدهایی بود که به صورت نقد به حساب خزانه واریز می‌شد. این مصوبه در عمل همراهی و حمایت میلیون‌ها حقوق‌بگیر را به دنبال خواهد داشت و ثابت می‌کند که دولت به فکر مردم است، وعده‌های داده شده خود را عملیاتی کرده و تلاش دارد رضایت مردم را به دست آورد.
اینکه رئیس‌جمهوری بارها و این‌ بار در سفر اخیر در استان سیستان و بلوچستان تکرار کرده است که «قولی نمی‌دهم که نتوانم اجرا کنم، اما اول باید ببینم که چه کار باید کرد و وقتی که اجرا کردیم، خواهید دید که اجرا شده است» بسیار درست و بجاست. دلیل این تأکید در سخن دیگری از دکتر پزشکیان در همین سفر پیدا می‌شود، آنجا که گفت «این بدترین گناه است که وعده‌ای بدهم اما نتوانم اجرا کنم.»
نگاه رئیس‌جمهوری محترم‌ در عین حال این است که در حل مشکلات از مردم کمک بگیرد. او در واقع دست یاری به سوی مردم دراز کرده است، مردمی که در عمل مقابل چشم خود در زندگی روزمره، در رفتار و کردار، در حضور بی‌پیرایه با مردم، رئیس‌جمهوری را در کنار خود می‌بینند. به همین دلیل هم به طور قطع به یاری‌اش می‌شتابند و او را یاری خواهند کرد؛ که گفته‌اند «یدالله مع الجماعه.» وقتی جامعه‌ای در کنار هم، با حال خوب، امید، نشاط و سربلندی در کنار مسئولان همراه و دلسوز و مردمی، دست به حرکتی بزنند، یقین داشته باشیم که با موفقیت همراه خواهد بود. ان‌شاءالله.