بزرگنمايي:

راه ترقی - عصر ایران /متن پیش رو در عصر ایران منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
پزشکیان تا کنون نجابت به خرج داده بود ولی وقتی جواب نجابت، لجاجت است و جواب وفاق، نفاق، دیگر چرا باید سکوت می کرد و چرا از این پس باید سکوت کند؟
جعفر محمدی| سرانجام سکوت 6 ماهه مسعود پزشکیان شکست و او که تا کنون درباره میراث نابسامانی که دولت قبل برایش به جای گذاشته، سخنی نگفته بود، گوشه هایی از آن وضعیت نابسامان را برملا کرد. رئیس جمهور همچنین برخلاف سنت رایج مسوولان کشور که سعی می کنند همه چیز را گل و بلبل جلوه دهند، گوشه ای واقعیت های تلخ کنونی را هم به طور صریح بیان کرد.
کسانی که ماه ها مدعی بودند که دولت جدید، اسب زین شده تحویل داده است، حتماً دوست نداشتند این آمار را از رئیس جمهور بشنوند ولی پزشکیان، مشتی نمونه خروار به مجلس برده بود و گفت که وقتی دولت را تحویل گرفته: 
وزارت بهداشت 90 هزار میلیارد تومانی بدهی داشت.
وزارت کشاورزی 220 هزار میلیارد تومان برای گندم نیاز داشت (و همزمان وزیر کشاورزی در حال بخور بخور چای دبش بود). 
دولت 120 هزار میلیارد تومان به تامین اجتماعی بدهکار بود.
وزارت راه 120 هزار میلیارد تومان فقط بابت نگهداری جاده ها به پیمانکاران بدهی داشت و 200 هزار میلیارد تومان هم برای ادامه نگهداری نیاز بود.
 بدهی وزارت نیرو هم هزاران میلیارد تومان بود و ...
و همه این ها در حالی بود که پولی وجود نداشت!
این ها فقط گوشه ای از وضعیت اسب زین شده ادعایی بود که نشان می دهد که اساساً اسبی در کار نبود، چه رسد به زین شده و نشده اش!
از نان که مهم تر نداریم ؛ وقتی کشور برای تامین گندم پول نداشت دیگر باید متوجه شد که در دیگر بخش ها چه خبر بوده است و عمق فاجعه تا کجاست.
تصویری که پزشکیان گوشه ای از آن را نشان داد، یادآور برخی افراد است که کما بیش همه مان می شناسیم شان: کسانی که به عالم و آدم بدهکارند ولی اصلاً به روی خودشان هم نمی آوردند!
پزشکیان تا کنون نجابت به خرج داده بود ولی وقتی جواب نجابت، لجاجت است و جواب وفاق، نفاق، دیگر چرا باید سکوت می کرد و چرا از این پس باید سکوت کند؟
او باید این حرف ها را همان اول دولتش می گفت تا امر بر فرقه پایداری و همنوعان شان مشتبه نشود. 
 اما گذشته از وضعیت گذشته، پزشکیان گوشه هایی کوچک ولی مهم از واقعیت های کنونی را هم عیان کرد. او گفت که با آمدن ترامپ و امضای جدید او، کلی از نفتکش‌ها و کشتی‌های گاز کشور روی آب معطل مانده اند و کشورهایی که پول ایران دست شان است، مانند عراق و ترکیه، پول مان را نمی دهند. 
همین دو خبر - نفت و گازمان روی کشتی ها معطل مانده اند و بدهکاران هم طلبمان را نمی دهند - کافی است تا هر انسان عاقلی بداند که چرا دلار روز به روز گران تر می شود. این یک قاعده اولیه و بدیهی علم اقتصاد است: عرضه که کم شود، قیمت بالا می رود. حالا حکایت دلار است که ورودش به ایران محدودتر از هر زمانی شده است. علتش هم ورود مجدد دونالد ترامپ به کاخ سفید است که کمر همت بسته تا فروش نفت ایران را صفر کند. در چنین وضعیتی، عبدالناصر همتی که سهل است، خود مرحوم آدام اسمیت - اقتصاددان مشهور تاریخ - هم بیاید، کار خاصی نمی تواند بکند.
پزشکیان این را هم گفت که از نظر او، بهتر بود برای عبور از این بحران با آمریکا گفت و گو کنیم ولی رهبر انقلاب مخالفت کردند و برای همراهی با ایشان باید جهت کار تغییر کند و این اتفاق زمان‌بر است. این حرف درست و دقیقی است. یا باید با مذاکره دنبال حل مشکلات می رفتیم ولی حالا که رهبری به هر دلیلی مخالف گفت و گو هستند، باید راه های دیگری را آزمود و پیمود که البته زمان می برد. هر چند که برخی سیاسیون ساده لوحان یا خود را به حماقت زدگان، مدعی باشند که می توان همین امروز دلار را 20 هزار تومان کرد؛ گو این که اقتصاد کلان را با خم رنگرزی یکی می دانند!
امروز، فقط روز استیضاح همتی نبود، روز استیضاح مدعیان اسب زین شده بود و روز صداقت با مردم؛ این، همان چیزی است که از شخصی با مختصات پزشکیان انتظار می رود. حالا این صداقت، به یک چیز دیگر هم نیاز دارد: شجاعت ؛ پزشکیان مادام که با "من بمیرم تو بمیری" و "قربان صدقه رفتن" و "چشم پوشی" و "مدارای بیش از حد" جلو می رود، موفق نخواهد شد و جریان هایی که از بس مار خورده اند، افعی شده اند، او ، مردم و کشور را چنان بر زمین خواهند زد که مسلمان نشوند، کافر نبیند. اما اگر شجاعت پیشه کند، عصای معجزه وار حمایت مردم، همه افعی ها را به ریسمان های پلاسیده بدل خواهد کرد. مردم دوست دارند، برنده این نزاع، پزشکیان باشد و نه افعی ها.
آقای پزشکیان! به اندازه صداقتی که دارید، شجاع هم باشید.