بزرگنمايي:

راه ترقی - اکو ایران /متن پیش رو در اکو ایران منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
 حمله جسورانه نظامی اوکراین در داخل روسیه این هفته تقریباً به همان سرعتی که تابستان گذشته آغاز شده بود، به پایان رسید.
پیشروی سریع نیروهای روسیه در روزهای اخیر، نیروهای باقی‌مانده اوکراینی را به‌طور فزاینده‌ای در محاصره قرار داد، و تا آخر هفته، آن‌ها از بیشتر مناطق استان کورسک خارج شده بودند و تنها نوار باریکی از این منطقه را در اختیار داشتند.
بر اساس گزارش وال‌استریت‌ژورنال، این عملیات هفت‌ماهه، متحدان اوکراین را با قدرت و جسارت خود شگفت‌زده کرد و ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه را در موقعیتی دشوار قرار داد. پس از آنکه پوتین در سال 2022 تلاش کرد ارتش خود را برای تصرف کی‌یف بفرستد، اکنون خود را در موقعیتی یافته بود که باید مانند استالین، برای بیرون راندن یک ارتش خارجی از خاک روسیه تلاش کند.
روسیه از همان تاکتیک‌های آشنای خود استفاده کرد؛ حملات بی‌وقفه با تعداد زیادی از نیروها از جمله یگان‌های ویژه و سربازان کره شمالی که در طول ماه‌ها، نیروهای اوکراینی را فرسوده کردند. بمب‌های هدایت‌شونده ساختمان‌ها و سنگرهایی را که نیروهای اوکراینی در آن‌ها پناه گرفته بودند، ویران کردند. در ماه گذشته، روسیه تعداد زیادی پهپاد مجهز به کابل‌های فیبر نوری را مستقر کرد تا خودروهای زرهی اوکراینی را در مسیرهای تأمین نیرو هدف قرار دهد.
اوکراین امیدوار بود که بخش‌هایی از کورسک را حفظ کند تا از آن به‌عنوان برگ برنده‌ای در مذاکرات صلح استفاده کند، اما مقامات نظامی این کشور اعلام کردند که برای حفظ جان نیروها، عقب‌نشینی ضروری بود.
ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، روز چهارشنبه به خبرنگاران گفت: «فرماندهی نظامی دقیقاً همان کاری را انجام می‌دهد که باید انجام دهد: حفظ جان تعداد هر چه بیشتر سربازانمان.»
منتقدان این عملیات ادعا می‌کنند که عقب‌نشینی ثابت کرد این حمله یک اشتباه پرهزینه بود که برخی از بهترین نیروهای اوکراین و خودروهای زرهی تأمین‌شده توسط آمریکا را به هدر داد؛ تجهیزاتی که در جبهه‌های دیگر به‌شدت موردنیاز بودند.
اما برخی تحلیلگران استدلال می‌کنند که اوکراین، که از نظر نیرو و تجهیزات در برابر همسایه غول‌پیکر خود ضعیف‌تر است، حق داشت که تاکتیک‌های نامتعارف را امتحان کند.
نیک رینولدز، پژوهشگر مؤسسه خدمات سلطنتی بریتانیا در لندن، گفت: «از میان گزینه‌های بد، یک گزینه بد چه تفاوتی دارد؟ اوکراین بارها با معضلات دشوار مواجه شده است.»
مقامات اوکراینی می‌گویند که این عملیات برخی از اهداف اولیه خود را محقق کرد؛ اثبات توانایی ارتش اوکراین برای انجام عملیات تهاجمی، جلوگیری از تهاجم مورد انتظار روسیه در همان منطقه، و گرفتن اسیران روسی برای مبادله با زندانیان اوکراینی که در شرایط غیرانسانی در زندان‌های روسیه نگهداری می‌شوند.
زلنسکی روز جمعه گفت: «این عملیات مأموریت خود را انجام داد.»
در حال حاضر، نیروهای اوکراینی در امتداد مرزهای تپه‌ای مستقر شده‌اند تا از پیشروی بیشتر نیروهای روسی و کره شمالی جلوگیری کنند.
هم‌زمان با عقب‌نشینی اوکراین از کورسک، نیروهای این کشور برخی از نقاط کلیدی در خطوط مقدم شرق اوکراین را تثبیت کرده‌اند. آن‌ها توانستند روسیه را از شهر تحت محاصره پوکروفسک عقب برانند و در تورتسک، جایی که روسیه تقریباً آن را تصرف کرده بود، حملات متقابل را آغاز کنند.
با این حال، مسیر پیش روی اوکراین پر از تهدیدهای نظامی و سیاسی است. اوکراین در یک جنگ فرسایشی گرفتار شده است، در حالی که جمعیت روسیه چهار برابر اوکراین است. بزرگ‌ترین حامی اوکراین، ایالات متحده، در حال تغییر موضع به نفع روسیه است. پس از دیدار فرستاده ویژه ترامپ با پوتین، رئیس‌جمهور آمریکا ادعا کرد که هزاران نیروی اوکراینی به محاصره درآمده‌اند، ادعایی که ارتش اوکراین و سربازان مستقر در منطقه آن را به‌عنوان اطلاعات نادرست روسیه رد کردند.
اوکراین این حمله غیرمنتظره را درست پس از طلوع خورشید در 6 اوت آغاز کرد و سربازان روسی را که برای مقابله آماده نبودند، غافلگیر کرد. اما با گذشت زمان، روسیه توانست نیروهای خود را تجدید سازماندهی کند و با تاکتیک‌های فرسایشی و استفاده از نیروهای بیشتر، فشار مضاعفی بر نیروهای اوکراینی وارد کند.
برای ماه‌ها، نیروهای اوکراینی در جبهه‌های داخلی این کشور در موضع دفاعی قرار داشتند. اما ژنرال اولکساندر سیرسکی، فرمانده ارشد ارتش اوکراین، تأکید کرد که دفاع صرف از سرزمین‌های محدودشده کافی نیست و اوکراین باید با حملات خود، دشمن روسی را از تعادل خارج کند.
ورودهای قبلی اوکراین به خاک روسیه بیشتر به صورت حملات سریع و موقتی بود که پس از مدتی عقب‌نشینی می‌کردند. اما حمله اوت متفاوت بود. اوکراینی‌ها بیش از 100 روستا و شهر را به تصرف درآوردند. ماشین جنگی عظیم ولی دست‌وپاگیر روسیه غافلگیر شد و در پاسخ‌گویی دچار مشکل شد. یک ماه طول کشید تا روسیه بتواند پیشروی اوکراین را کاملاً متوقف کند.
پس از آن، روسیه تاکتیک‌های معمول خود را به کار گرفت. بمب‌های هدایت‌شونده غول‌پیکر بر روی مواضع نظامی اوکراین ریخته شدند. یگان‌های زبده ارتش روسیه برای مقابله با نیروهای اوکراینی اعزام شدند. روس‌ها، که خود را در برابر حملات زرهی اوکراینی آسیب‌پذیر می‌دیدند، بر حملات توپخانه‌ای، حملات هوایی و پیاده‌نظام تمرکز کردند.
کورسک، منطقه‌ای با زمین‌های باتلاقی و سست، چالشی جدی برای هر دو طرف بود، به‌ویژه در فصول بارانی که حرکت ماشین‌آلات سنگین را دشوار می‌کرد.
با ادامه فشار، نیروهای روسی به‌آرامی شروع به پیشروی کردند. همزمان اوکراینی‌ها شروع به گزارش تاکتیک‌های وحشیانه سربازان روسی کردند، از جمله اعدام اسیرانی که تسلیم شده بودند.
سپس، سربازان کره شمالی از راه رسیدند.
در دسامبر حدود 11000 سرباز کره شمالی که در روسیه آموزش دیده بودند، به کورسک اعزام شدند. تاکتیک‌های آن‌ها به دلیل اتلاف شدید نیروی انسانی جلب توجه کرد. سربازان اوکراینی حیرت‌زده نظاره‌گر هجوم بی‌محابای کره‌ای‌ها در میدان‌های برفی بودند. آن‌ها با وجود فقدان تجربه در جنگ‌های مدرن، قدرت بدنی بالا و شجاعت فوق‌العاده‌ای نشان دادند.
در یکی از نبردها یگان عملیات ویژه اوکراین برای هشت ساعت متوالی در برابر موج‌های پیاپی نیروهای کره شمالی مقاومت کرد. سرانجام، با کمبود مهمات مواجه شدند و مجبور به عقب‌نشینی شدند. یک اسیر کره شمالی که دستگیر شده بود، به دلیل شدت جراحات جان خود را از دست داد.
یکی از سربازان اوکراینی که در این نبرد حضور داشت، گفت: «کره‌ای‌ها همه جا بودند. شمارش آن‌ها غیرممکن بود. بیش از حد زیاد بودند.»
در ژانویه، کره‌ای‌ها با تاکتیک‌های بهبودیافته بازگشتند. آن‌ها اکنون قادر بودند هم در گروه‌های کوچک (مانند ارتش روسیه) و هم در واحدهای بزرگ‌تر حمله کنند، که فشار بیشتری بر منابع اوکراین وارد می‌کرد.
در اوایل فوریه، نیروهای روسی و کره شمالی خطوط تأمین اوکراین را تحت فشار قرار دادند. با استفاده از پهپادهای هدایت‌شده با کابل‌های فیبر نوری، زره‌پوش‌های اوکراینی را هدف گرفتند.
این پهپادهای جدید ضدجمینگ به اپراتورهای روسی اجازه دادند تا نزدیک‌تر به خطوط مقدم حرکت کنند و اهداف عمیق‌تری را در خاک اوکراین مورد حمله قرار دهند.
در اوایل مارس، وضعیت اوکراین به شدت بحرانی شد. هیچ تجهیزات نظامی‌ای نمی‌توانست وارد یا از کورسک خارج شود بدون اینکه هدف آتش سنگین روسیه قرار گیرد. امکان تخلیه سازمان‌یافته مجروحان یا ارسال نیروهای کمکی تقریباً غیرممکن شده بود.
یکی از سربازان اوکراینی در یک پیام متنی نوشت: «اوضاع کورسک در حال فروپاشی است. رسیدن به مواضع ما واقعاً دشوار شده است. روس‌ها دارند همه‌چیز را نابود می‌کنند.»
با وخامت اوضاع، ژنرال اولکساندر سیرسکی به سرعت راهی جبهه کورسک شد. برخی او را متهم کردند که خیلی دیر واکنش نشان داده است. اما مشاوران او می‌گویند که او در تلاش بود تا میان حفظ جان سربازان و از دست ندادن سرزمین، تعادل برقرار کند.
اما زمانی که سیرسکی به کورسک رسید، واقعیت روشن بود؛ او فرماندهی یک عقب‌نشینی را برعهده داشت. آخر هفته گذشته، سربازان اوکراینی در منطقه اعلام کردند که مسیرهای تأمین نیرو تحت آتش سنگین قرار دارند و تقریباً هیچ وسیله نقلیه‌ای نمی‌تواند از آن‌ها عبور کند. یگان‌های توپخانه و پهپادی اوکراین آخرین تلاش‌ها را برای مهار پیشروی دشمن و تأمین پوشش برای عقب‌نشینی نیروها انجام دادند.
حمله جسورانه اوکراین به خاک روسیه، هرچند باعث تحقیر پوتین و نشان دادن توانایی تهاجمی کی‌یف شد، اما در نهایت تحت فشار ماشین جنگی روسیه به پایان رسید. اوکراین مناطقی را تصرف کرد، اما آن‌ها را از دست داد. روس‌ها از لحاظ عددی و لجستیکی برتری داشتند و از هر فرصتی برای تضعیف اوکراین استفاده کردند. مداخله کره شمالی و تاکتیک‌های جدید پهپادی، نقش مهمی در پیروزی روسیه داشت.
اکنون، نیروهای اوکراینی در مرز مستقر شده‌اند، آماده دفاع از قلمرو خود در برابر هرگونه پیشروی بیشتر نیروهای روسیه و کره شمالی. اما نبرد کورسک نشان داد که هرچند اوکراین قادر است روسیه را غافلگیر کند، اما در برابر نیروی انسانی و تجهیزات نامحدود مسکو، با چالش‌های بزرگی مواجه است.
تحلیلگران می‌گویند وقفه کوتاه در ارسال تسلیحات آمریکا و کاهش تبادل اطلاعات نظامی تأثیر چندانی بر روند جنگ نداشت، زیرا پیشروی نیروهای روسی از قبل در جریان بود.
روز پنجشنبه، نیروهای روسی اعلام کردند که شهر سودژا، مهم‌ترین شهری که اوکراینی‌ها در کورسک اشغال کرده بودند، به کنترل آن‌ها درآمده است.
عقب‌نشینی اوکراینی‌ها در بیشتر مناطق سازمان‌یافته به نظر می‌رسید، اما در برخی نقاط با آشفتگی همراه بود. نیروهای اوکراینی در حین عقب‌نشینی تحت آتش شدید دشمن قرار گرفتند و برای برخی از آن‌ها، این تصمیم بسیار دیرهنگام بود. تصاویر منتشرشده از سوی رسانه‌های روسی نشان می‌دهد که نیروهای روسی یک تانک M1 آبرامز آمریکایی و چندین خودروی زرهی دیگر را که توسط ایالات متحده تأمین شده بود، به غنیمت گرفته‌اند. برخی از این خودروهای زرهی هنوز حامل اجساد سربازان اوکراینی بودند.
بازار