بزرگنمايي:

راه ترقی - ایسنا /آیا تا به حال این لحظه‌ را تجربه کرده‌اید که سنگی را به داخل یک حوض پرتاب کنید و امواج ایجاد شده توسط آن را مشاهده کنید؟ اکنون، تصور کنید که اتفاقی مشابه در مقیاسی بسیار بزرگتر در فضا رخ داده است. این همان اتفاقی است که فضاپیمای دارت(DART) ناسا انجام داد و با تغییر مسیر یک سنگ فضایی غول‌پیکر تاریخ ساز شد.
در سال 2022، فضاپیمای دارت امواجی از زباله‌ی فضایی را ایجاد کرد. این سیارک از نظر استراتژیک با سیارک دیمورفوس برخورد کرد و باعث ایجاد یک اثر موجی شد که مدارش به دور برادر بزرگترش یعنی سیارک دیدیموس را تغییر داد.
به نقل از ارث، این برخورد باعث ایجاد یک طوفان گرد و غبار نجومی شد و ابری از زباله شکل گرفت که ممکن است به زودی برای ما زمینی‌ها و همسایه ما، مریخ، کمی شخصی شود. جدیدترین مدل‌ها نشان می‌دهند که برخی از شهاب‌سنگ‌های کوچک‌تر از این زباله‌ها ممکن است به زمین و مریخ راه پیدا کنند.
هر چند جای نگرانی نیست. بارش شهابی فاجعه بار نخواهد بود، بلکه منظره‌ای قابل مشاهده و ایمن است.
همکاری دفاع سیاره‌ای
قمر کوچک دیمورفوس با قطری در حدود 160 متر به دور جرم بزرگتر دیدیموس در آن چه که به عنوان یک منظومه سیارکی دوتایی شناخته می‌شود، می‌چرخد.
فضاپیمای دارت یا آزمایش تغییر مسیر دوگانه سیارک، در روز 26 سپتامبر 2022 با دیمورفوس برخورد کرد.
نتیجه آن کوتاه شدن قابل توجه مدار دیمورفوس به دور دیدموس به مدت نیم ساعت بود. این اولین اقدام در یک همکاری بین‌المللی دفاع سیاره ای بود که می‌تواند متحول کننده باشد.
آیا زباله‌های دارت به زمین خواهند رسید؟
برای درک اینکه چگونه زباله‌های ناشی از برخورد دیمورفوس ممکن است به ما برسد، ارزیابی سرعت آن ضروری است.
نتایج محققان نشان می‌دهد که امکان رسیدن پرتابه‌ها به میدان گرانشی مریخ در عرض 13 سال با سرعت حدود 450 متر بر ثانیه وجود دارد، در حالی که پرتاب سریع‌تر با سرعت 770 متر بر ثانیه می‌تواند آنها را تنها در عرض هفت سال به نزدیکی مریخ برساند.
ذراتی که با سرعت بالای 1.5 کیلومتر در ثانیه حرکت می‌کنند می‌توانند در مقیاس زمانی مشابهی به منظومه زمین و ماه برسند.
با این حال، اینکه آیا این زباله‌ها واقعا به مریخ می‌رسد یا زمین، به عوامل مختلفی بستگی دارد. در اصل، محل قرارگیری زباله‌ها نقش تعیین کننده‌ای دارد.
بارش شهابی ساخته دست بشر
در دهه‌های آینده، کمپین‌های رصد شهاب‌سنگ برای تعیین اینکه آیا قطعات دیمورفوس، ناشی از برخورد دارت، به سیاره ما می‌رسند یا خیر، بسیار مهم خواهد بود. اگر این اتفاق بیفتد، ما شاهد اولین بارش شهابی ساخته دست بشر هستیم.
بزرگ‌ترین شهاب‌سنگ‌ها احتمالا به اندازه یک توپ تنیس هستند. این ذرات بزرگتر در جو زمین می‌سوزند. با این حال، آنها ممکن است موفق شوند از میان جو نازک مریخ عبور کنند.
با این حال، این ذرات کوچکتر هستند که با سرعت بیشتری حرکت می‌کنند و شانس رسیدن به جو زمین را دارند. اما نباید بترسید. ما زمان و منابع زیادی برای ردیابی زباله‌ها و اطمینان از ایمنی خود داریم.
اهمیت ماموریت برخوردی دارت فقط به بارش‌های شهاب سنگی بالقوه یا تغییر مسیر زباله‌های فضایی مربوط نمی‌شود بلکه مروبط به کنجکاوی، اکتشاف و فتح مرزهای جدید است.