راه ترقی - ایسنا /با وجود این که پیاده‌روی فضایی ماموریت «پولاریس داون» به عنوان اولین پیاده‌روی فضایی خصوصی با موفقیت انجام شد، بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی به انتشار نظریات منفی درباره آن پرداختند و گفتند که این پیاده‌روی فضایی بسیار ناامیدکننده بوده است.
موضوعات کمی وجود دارند که به اندازه دیدن گام‌های آزمایشی بشر در فضا الهام‌بخش باشند.
به نقل از دیلی میل، بشر در چند روز گذشته به یک نقطه عطف تاریخ‌ساز دیگر رسید. ماموریت «پولاریس داون»(Polaris Dawn) شرکت «اسپیس‌ایکس»(SpaceX) اولین پیاده‌روی فضایی خصوصی جهان را به پایان رساند که فضانوردان غیر نظامی به جای فضانوردان حرفه‌ای در آن حضور داشتند.
اگرچه بسیاری از مردم با دیدن عکس‌های «جرد آیزاکمن»(Jared Isaacman) فرمانده ماموریت پولاریس داون که در حال بیرون آمدن از کپسول بود، شگفت‌زده شدند اما همه افراد به این اندازه تحت تأثیر قرار نگرفتند. بسیاری از کاربران رسانه‌های اجتماعی، به شدت از ماموریتی که آن را کند و خسته‌کننده نامیدند، انتقاد کردند و گفتند که به سختی شایسته نام پیاده‌روی فضایی است.
یکی از طرفداران ناراضی فضا در پلتفرم ایکس نوشت: همین حالا دست از کلنجار رفتن با نردبان بردار و به پیاده‌روی فضایی واقعی ادامه بده. صبر کن! چرا دوباره پایین می‌آیی؟
کاربران شبکه‌های اجتماعی خاطرنشان کردند که آیزاکمن و «سارا گیلیس»(Sarah Gillis) متخصص ماموریت هرگز به طور کامل کپسول را ترک نکردند.
یکی از کاربران نوشت: او فقط پنجره را باز کرد و سرش را بیرون آورد.

بسیاری از کاربران شکایت کردند که آیزاکمن و گیلیس اصلا پیاده‌روی فضایی نکرده‌اند.
یکی از کاربران ناامید نوشت: این یک پیاده‌روی فضایی نیست. به نظر می‌رسد که یک موش‌خرمای چوب‌شکن سرش را از سوراخ بیرون می‌آورد.
کاربر دیگری نوشت: شما نگاه کردن به بیرون از دریچه باز را پیاده‌روی فضایی می‌نامید؟ این خسته‌کننده‌ترین فیلم فضایی بود که دیدم.
یک کاربر دیگر نوشت: این واقعا یک پیاده‌روی فضایی بود؟ فکر می‌کنم اسپیس‌ایکس درباره آن اغراق کرده است. آنها فقط تا نیمه از فضاپیما خارج شدند. اگر صادقانه بگویم، کمی خسته‌کننده بود.
ناسا پیاده‌روی فضایی را «هر زمانی که یک فضانورد در فضا از وسیله نقلیه پیاده می‌شود» تعریف می‌کند. بنابراین، پیاده‌روی ممکن است آن طور که ما روی زمین تصور می‌کنیم، انجام نشود.
برخلاف پیاده‌روی‌های فضایی که توسط فضانوردان ناسا و فضانوردان روسیه از ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام شده‌اند، آیزاکمن و گیلیس هرگز از کپسول جدا نشدند. در عوض، آنها روی یک سکوی مخصوص به نام «اسکای‌واکر»(Skywalker) ایستادند که در دریچه جلوی کپسول دراگون نصب شده بود. در همه مدتی که فضانوردان در معرض خلاء فضا بودند، با کمک دست یا پایه‌های تعبیه‌شده در اسکای‌واکر در جای خود ماندند.
کاربران شبکه‌های اجتماعی، این پیاده‌روی را با اولین پیاده‌روی فضایی ناسا در سال 1965 مقایسه کردند که طی آن «اد وایت»(Ed White) فضانورد ناسا آزادانه در کنار فضاپیمای خود شناور شد.

در مقابل، آیزاکمن و گیلیس در طول پیاده‌روی فضایی تا حد زیادی ثابت ماندند و هرگز فضاپیما را به طور کامل ترک نکردند.
یکی از کاربران با انتشار عکس این دو پیاده‌روی فضایی در کنار هم نوشت: فقط من این طور فکر می‌کنم یا واقعا کمی ناامیدکننده است؟

کاربر دیگری نوشت: باید اعتراف کنم که از به اصطلاح پیاده‌روی فضایی پولاریس داون ناامید شدم.
حتی تعدادی از کاربران شکایت کردند که ارزش تولید اسپیس‌ایکس مطابق با استانداردهای معمول آنها نیست و بسیاری از کاربران نیز از این واقعیت که آیزاکمن در بیشتر زمان پیاده‌روی فضایی به دوربین پشت کرده بود، ابراز تاسف کردند.
کاربران شبکه‌های اجتماعی حتی نظرات خشنی را درباره اولین کلمات آیزاکمن هنگام خروج از کپسول نوشتند.
آیزاکمن هنگام خروج از کپسول دراگون به مرکز کنترل ماموریت گفت: ما در خانه کارهای زیادی برای انجام دادن داریم اما زمین از اینجا یک دنیای کامل به نظر می‌رسد.
یکی کاربر نوشت: چه پیاده‌روی فضایی غیر الهام‌بخشی. او هیچ حرف الهام‌بخشی نگفت.
یکی از کاربران نوشت: کسی هم تحت تاثیر این پیاده‌روی فضایی قرار گرفته است؟ دیگر در این دنیا هیچ چیز جدیدی احساس نمی‌شود و شوک و هیبت از بین رفته است.
اگرچه ممکن است هیجان این پیاده‌روی فضایی تا حدودی کم بوده باشد اما آیزاکمن و گیلیس دلایل خوبی را برای نزدیک ماندن به کپسول داشتند. هدف اصلی مأموریت، آزمایش این موضوع بود که آیا لباس‌های جدید اسپیس‌ایکس می‌توانند آزادانه تحت فشار فضا حرکت کنند و آیا فضانوردان می‌توانند از سکوی اسکای‌واکر بالا و پایین بروند. هیچ کدام از این اهداف نیازی به بیرون آمدن کامل فضانوردان پولاریس داون از کپسول و شناور شدن آنها در فضا نداشتند.
بر خلاف سایر پیاده‌روی‌های فضایی که از ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام می‌شوند، خدمه پولاریس داون به دلیل محدودیت منابع هوا با فشار زمانی شدید روبه‌رو شدند.
از آنجا که کپسول دراگون قفل هوابند ندارد، همه هوای کپسول باید برای ایجاد خلاء تخلیه می‌شد و هر چهار فضانورد باید از ذخایر گاز باقی‌مانده تنفس می‌کردند. برخلاف ایستگاه فضایی بین‌المللی که دارای ذخایر بزرگ گاز است، خدمه پولاریس داون برای دو روز آخر ماموریت خود به هوای باقی‌مانده نیاز دارند. این بدان معناست که آیزاکمن و گیلیس فقط یک پنجره زمانی محدود را برای خارج شدن از کپسول، آزمایش تحرک لباس و بازگشت به داخل داشتند.
با وجود این، چنین مسائلی باعث نمی‌شود تا بسیاری از افراد احساس نکنند که پیاده‌روی فضایی پولاریس داون می‌توانست حداقل کمی جالب‌تر باشد.
خدمه پولاریس داون یک عکس را در پلتفرم ایکس منتشر کردند که آنها را در حال لذت بردن از وعده غذایی پس از پیاده‌روی فضایی نشان می‌دهد.

آنها در توضیح عکس نوشتند: سلام زمین. ما از همه حمایت‌ها بسیار سپاسگزاریم. لطفا از دو عکس اخیر ماموریت ما لذت ببرید و منتظر پیام بعدی ما باشید. این پیام از فضا با کمک یک پرتو از لیزر «استارلینک»(Starlink) برای شما فرستاده می‌شود.