بزرگنمايي:

راه ترقی - اعتماد /متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
مهدی بیک اوغلی| محمد‌صادق جوادی حصار، عضو شورای مرکزی حزب اعتمادملی در گفت‌وگو با «اعتماد» در پاسخ به این پرسش که با شکل‌گیری دولت جدید امریکا آیا می‌توان دورنمای متفاوتی از روابط میان دو کشور را انتظار داشت، می‌گوید: «این پرسش هم سخت، هم مهم و استراتژیک است. به راحتی نمی‌توان به آن پاسخ داد. اگر پاسخ به این پرسش ساده بود، حتما تا به امروز پاسخ روشنی به آن داده شده بود. اما در عین حال این پرسش را می‌توان ذیل سرفصلی با عنوان «مطالبه ارتباط با امریکا» تعریف کرد. این مطالبه میان عموم مردم وجود دارد. می‌توان سوال کرد که آیا این مطالبه به نفع منافع ملی کشور است یا اینکه کسانی برای منفعت بلندمدت این ارتباط را به مصلحت نمی‌دانند؟ معتقدم باید به این سمت و سو رفت که بگوییم ارتباط با امریکا به عنوان یک ارتباط دوسویه می‌تواند منافع دو کشور را تامین و تضمین کند و آیا ارتباط در این شرایط به راحتی می‌تواند برقرار شود یا خیر؟ آیا به میزانی که ما در ایران نسبت به این موضوع حساسیت داریم، امریکا و شرکای منطقه‌ای و جهانی‌اش هم حساسیت نشان می‌دهند؟ پاسخ به این پرسش‌ها طبیعی است که با عبارات آری یا خیر ممکن نیست و به توضیحات مفصل نیاز دارد.»
این فعال حزبی و سیاسی ادامه می‌دهد: «با توجه به شرایط عمومی کشور و ذهنیتی که بحران‌ها، گرفتاری‌ها و مشکلات امروز ایران را ناشی از قطع ارتباط با امریکا و تحریم‌های امریکا می‌داند، باید به جامعه ثابت کرد که این ذهنیت درست نیست و مشکلات ایران تنها از طریق ارتباط با امریکا حل نمی‌شوند. بسیاری از مشکلات ایران مشکلاتی است‌که حتی پس از ارتباط احتمالی با امریکا هم می‌تواند ادامه داشته باشد. مشکلاتی چون بحران مدیریت داخلی، بحران نظام تصمیم‌سازی‌های اقتصادی و بحران‌های سیاسی و فرهنگی داخلی کشور از جمله این موارد است. بسیاری از ایرانیان هستند که تصور می‌کنند که معضلات کشور همگی محصول عدم ارتباط با امریکا و غرب است. البته این فاکتور هم دخیل است اما درصد این اثرگذاری باید تعیین شود. بنابراین در پاسخ به این پرسش که حل معضلات و مشکلات ایران آیا می‌تواند ذیل سرفصل حل مناقشات ایران و امریکا قرار بگیرد، می‌گویم حتما می‌تواند ذیل این سرفصل قرار بگیرد.»
جوادی‌حصار با اشاره به این واقعیت که بخش قابل توجهی از مشکلات ایران معطوف به مشکلات ایران با امریکایی‌ها و اروپایی‌هاست، می‌گوید: «وقتی قواعد FATF در ایران اجرا نمی‌شود، تحریم‌های سازمان ملل و امریکا علیه ایران نهادینه شده و ایران نمی‌تواند با جهان رابطه داشته باشد و سایر کشورهایی که مایل به ارتباط با ایران هستند از ترس امریکا نمی‌توانند. این معضلات را ذیل رابطه با امریکا می‌توان حل و فصل کرد. اگر دولتی در امریکا روی کار بیاید که به حقوق و منافع ایران احترام بگذارد، به تمامیت ارضی و عقیدتی و سیاسی ایران احترام بگذارد و بپذیرد که ایران به عنوان یک کشور مستقل بین‌المللی در منطقه می‌تواند واجد شرایط تعیین‌کنندگی باشد و با آن کنار بیاید، حل مشکلات و مناقشات بین ایران و امریکا می‌تواند افقی از امیدهای جدید را به سوی رفتارهای سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی در کشور بگشاید.»