راه ترقی - ورزش 3 / سروش رفیعی از محبوبیت بالایی بین هواداران پرسپولیس برخوردار است و این مسئله‌ای کاملا ثابت‌شده محسوب می‌شود. بازیکنی که در کنار سبک خاص فوتبالی و تکنیک ویژه‌اش، از ادبیات غیرفوتبالی و هوادار پسندی نیز برخوردار است تا کاملا از این حیث متمایز باشد.
اما سروش رفیعی در 34 سالگی شرایط متفاوتی را دنبال می‌کند؛ منتقدان این بازیکن مدعی‌اند که او از حیث آماری چه از لحاظ پاس گل و چه گلزنی، فاصله زیادی با آنچه که از وی انتظار می‌رود دارد و از سوی دیگر برخی نیز مدعی‌اند که در سبک فوتبالی مدنظر پرسپولیس این بازیکن حلقه اتصالی و رهبری خط میانی را عهده‌دار است و با گردش مناسب توپ در این بخش و سود بردن از غنای تکنیکی مناسب و در نهایت ارسال پاس‌های کلیدی، قلب خط میانی سرخپوشان محسوب می‌شود و صرفا نباید به آمار پاس گل و گلزنی‌اش دقت شود.
با همه این اوصاف اما بخش دیگری از منتقدان نیز به کیفیت در مسیر نزولی این بازیکن اشاره دارند که اشتباهات در پاس‌ها و حرکات رو به عقب او و جاگیری‌هایش در بخش دفاعی را در بر گرفته و آن بخش خیلی منتقد البته با گلچین این حرکات طی فصول قبل و اخیر، به این موضوع دامن زده و مدعی‌اند شاید او به روزهای پایانی‌ دوران حضورش در این تیم نزدیک شده است.

نمونه بارز و البته علنی شده آن انتخاب اوسمار ویرا در فصل گذشته به عنوان سرمربی پرسپولیس و جانشین یحیی گل محمدی بود. انتخابی که یک تنش ابتدایی را نیز در بین رختکن شکل داده بود و البته رفته رفته پاک شد. با این حال بعد از فشارهای وارده این سروش و علیرضا بیرانوند بودند که بدون هیچ پرسشی به این مسئله پرداخته و شخصا مدعی شدند با این قهرمانی پاسخ کسانی که دخالت آنها را مسئله‌دار دانسته بودند، را داده‌اند و چندی بعد نیز سروش رفیعی در مصاحبه‌ای بلندبالا بعد از تمدید قراردادش بار دیگر به این مسئله پرداخت.
اکنون اما بحث درباره خروج نام سروش رفیعی از لیست پرسپولیس در بازی آخر این تیم و مقابل گل گهر سیرجان است؛ اتفاقی که شاید سروش طی سالیان اخیر و دوران فوتبالی‌اش به ندرت و شاید هم به هیچ عنوان تجربه نکرده بود که بازی تیمش را از خانه به تماشا بنشیند و توسط سرمربیان دوران فوتبالی‌اش خط بخورد.

گاریدو قطعا آنطور که از بیرون نشان داده، اهل تعارف با بازیکنانش نیست و این مسئله را در برخورد و تصمیم‌گیری درباره چند بازیکن مختلف طی این فصل به خوبی نمایان کرده است و جمله صریح او نیز این بوده است: " alt="راه ترقی" width="100%" />

مسئله مهم اما شایعاتی است که بعد از این تصمیم درباره سروش رفیعی شکل گرفت. بمباران خبری بعد از خط خوردن سروش رفیعی شکل گرفت و انواع و اقسام اتهامات به این موضوع وارد شد. از ناراحتی گاریدو بابت ارتباط او با هوادار خارج نشین تا هر چیزی که تصورش را بتوانید بکنید! با این حال عقل سلیم شاید تمامی این موارد را رد کند. سروش رفیعی قطعا تا به اینجا جزو نفراتی بوده که بیشترین سهمیه بازی را از گاریدو گرفته بود. چه بازی‌هایی که فشاری روی او نبود و چه دیدارهایی که با نقدهای تندی بابت عملکردش پشت سر گذاشت و باز هم برخلاف ادعای مطرح شده از سوی گاریدو فرصت حضور فیکس در ترکیب را می‌یافت. آیا سروش رفیعی نیز در تمرینات آنطور که گاریدو انتظار داشت، کار را دنبال نکرده بود؟ یا غیبت ناگهانی او مربوط به عملکرد این فصل او بوده که بعد از چند بار آزمون خطا و بکارگیری زوج‌ها مختلف در کنار او، در نهایت با این تصمیم توفانی همراه شده است؟ هر چه که هست تا بازی بعدی سرخ‌ها بخش مهمی از این پرسش با پاسخ همراه خواهد شد.
اما نگرانی بزرگ در بخش بزرگ هواداری پرسپولیس نزدیک شدن به نیم فصل و پنجره زمستانی است؛ جایی که گاریدو بعد از آزمون و خطاهای بسیار شاید شدیدترین تصمیمات را اتخاذ کرده و به دنبال ساختن و ارتقای تیم به سبک خود باشد و بازیکنانی را در اردوگاه تیمش حفظ کند که کاملا نزدیک به خواسته او پیش رفته‌اند. بعد از شایعات داغ درباره یاسین سلمانی، عیسی آل کثیر، سعید صادقی، اکنون نوبت به سروش رفیعی رسیده است. همه چیز همانطور که عنوان شد "شایعه" است.