بزرگنمايي:

راه ترقی - هفت صبح / هدف آنها رقم زدن لحظاتی برای فراغت و آسودگی مخاطبان است. کدام یک موفق هستند و کدام یک ناکام‌؟
همین ابتدا اعلام کنیم در حال حاضر تلویزیون فاقد برنامه‌ای سرگرم‌کننده است که طیف غالب جامعه با آن همراه شوند. چیزی شبیه «عصر جدید»، «دورهمی» و «خندوانه» که موج آفریدند . باعلم به چنین موضوعی، می‌رویم سراغ کم و کیف پنج برنامه سرگرم‌کننده کنونی. «کودک شو» هم به نوعی در این دسته قرار می‌گیرد که فصل جدید آن ناموفق بوده است. یا شبکه سلامت «آدرنالین» را در قالب مسابقه روی آنتن می‌برد که ضعیف است. شبکه تهران هم با مسابقه تلفنی«021» به نتیجه دلخواه دست نیافته. حتی «کارخنده» شبکه یک با موضوع کارآفرینی و با اجرای اردشیر منظم و سامان گوران، اثری سرگرم‌کننده و جذاب نشده.
مورد اول| چارپایه
کاش قانونی وجود داشت (شاید هم هست) که وقتی دورخیز و تلاش برای تولید یک برنامه حاصلی به همراه ندارد، تعطیل شود. کار «چارپایه» از اصلاح و بازنگری گذشته و خانه از پایبست ویران است. بعد از شروع این برنامه طنز شبکه سه، نقدی بر آن نوشتیم و ضعف‌ها را هشدار دادیم.
متاسفانه هر‌چه گذشت اوضاع بدتر شد ولی اعتراض دیگر رسانه‌ها و نیز مخاطبان افاقه نکرد. «چارپایه» مصداق عینی ابتذال است، جایی که قدرت‌الله ایزدی، علی صادقی، جواد خواجوی و اشکان اشتیاق جلوی دوربین رها هستند و چیزی از هنر ندارند. نهایت ایده سازندگان برنامه، زن‌پوشی است و دوستان مثلا کمدین با ناز و ادا می‌خواهند رفتار برخی بانوان را نقد کنند! و خنده بر لب‌ها بیاورند. حقیقتا تماشای «چارپایه» توهین به شعور است. 
مورد دوم| عمارت

از نظر تحریریه هفت‌صبح، «عمارت» بهترین برنامه سرگرم‌کننده حال حاضر تلویزیون است که از شبکه سه پخش می‌شود. سعید فتحی‌روشن در هر قسمت چندین شعبده اجرا می‌کند که هم سوژه‌ها و هم شیوه ارائه آنها جذاب هستند و هیجان به همراه دارند.
«عمارت» خالی از ایراد نیست ولی امتیازات آن به مراتب بیشتر است و مهم‌تر اینکه قدرت کافی برای سرگرم کردن را دارد. به مرور حضور پژمان بازغی، وحید شمسایی، الیکا زارعی و لیلا اوتادی کارکرد پیدا کرد و نمی‌توان برنامه را «چهره زده» دانست. نقدی که درباره تدوین برنامه نوشتیم نیز توسط سازندگان اصلاح شد و این یعنی آنها برای مخاطب و رسانه احترام قائل هستند.
مورد سوم| پانتولیگ
سری دوم «پانتولیگ» به تازگی در شبکه سه شروع شده که همراه با چند تغییر در چالش‌ها بوده است. محمدرضا گلزار باز هم اجرای آن را برعهده دارد و همچنان محور اصلی مسابقه، رقابت دو گروه در بازی پانتومیم است. تغییرات به بهبود کیفی «پانتولیگ» در فصل تازه کمک کرده. از آن سو این برنامه توانایی همراه کردن مخاطبان را دارد و این امتیاز کمی نیست. به‌زودی درباره «پانتولیگ» و گلزار گزارشی مجزا منتشر خواهیم کرد.
مورد چهارم| بگو بخند
سومین فصل برنامه استعدادیابی «بگو بخند» ضعیف است و کیفیتی به مراتب پایین‌تر نسبت به دو سری قبل دارد. این برنامه که با اجرای عبدالله روا روی آنتن شبکه نسیم می‌رود، بیش از حد کش می‌آید و بخش‌های جانبی‌اش، تاثیری منفی روی نتیجه نهایی گذاشته است.
شاید اگر «بگو بخند» بر اجراهای شرکت‌کنندگان متمرکز می‌ماند، اتفاقی درخور رخ می‌داد. نکته دیگر اینکه عملکرد اغلب شرکت‌کنندگان ضعیف است و در نتیجه «بگو بخند» شوقی برای تماشا باقی نمی‌گذارد. عدم بازتاب مثبت رسانه‌ای و مجازی را می‌توان یک نشانه از این شکست دانست. وانگهی، «بگو بخند» قرار بود رسالت «خنداننده شو» را ادامه دهد که موفق نیست و در موج‌سازی ناکام بوده است. 
مورد پنجم| سرنخ
پیش‌تر درباره سری سوم «سرنخ» نوشتیم و گفتیم اتفاق ارزشمندی است که سازندگان درجا نزده‌اند و برنامه را گسترده کرده‌اند. «سرنخ» با اجرای کامران تفتی از شبکه نسیم پخش می‌شود و در هر قسمت دو گروه برای کشف پرونده‌ای جنایی رقابت می‌کنند.
علاوه بر چالش هوش، آمادگی جسمانی و اطلاعات عمومی نیز سهمی از مسابقه دارند. «سرنخ» با بخش‌ها و آیتم‌های متنوع برنامه‌ای است که می‌تواند مخاطب را سرگرم کند. در سری جدید «سرنخ» سه منتور یا یارا به این برنامه اضافه شده است تا به گروه‌های شرکت‌کننده یاری دهند. این نقش‌آفرینی بر‌عهده حمیدرضا پگاه، آیدین خطایی و کارآگاه طالبیان است و آنها حضوری موثر در روند برنامه دارند.