بزرگنمايي:

راه ترقی - هم میهن /متن پیش رو در هم میهن منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
دولت اگر بتواند بر سر این دو مسئله خاص – قانون حجاب و عفاف و فیلترینگ - خود را با جامعه همراه نشان دهد، مردم برای اصلاحات اقتصادی و حل دیگر مسائل با دولت همراهی خواهند کرد
سعید شریعتی، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت در گفت‌وگو با هم‌میهن تاکید کرد: «گفت‌وگوی آقای پزشکیان سرشار از صداقت و صراحت بود با مردم، درست همانطور که از ایشان انتظار می‌رفت. ویژگی آقای پزشکیان این است که اهل پنهان‌کاری و بزرگنمایی نیست. آنچه که ایشان را با رؤسای‌جمهوری گذشته متمایز می‌کند این است که واقعیت‌ها را آنچنان که هست با مردم در میان می‌گذارد. در این برنامه تلویزیونی هم این خصوصیت ایشان را تجربه کردیم. آقای رئیس‌جمهوری به صراحت از مشکلاتی که دولت در این 100روز با آن مواجه بوده، واقعیت‌هایی که در اقتصاد کشور وجود دارد و سنگ‌اندازی‌های جریان‌های مخالف سخن گفت.»
او با اشاره به یک نکته مهم گفت‌وگوی تلویزیونی آقای پزشکیان، افزود: «خبرنگاران صداوسیما برخلاف مصاحبه‌هایی که با رئیس‌جمهوری فقید کشور در دوره گذشته داشتند، در این برنامه کاملاً چالشی، صریح و جدی بودند. خبرنگاران رسانه ملی در مقابل رؤسای‌جمهوری به‌ویژه مرحوم ابراهیم رئیسی، خود به سخنگویان دولت تبدیل می‌شدند و بخشی از کاستی‌های رئیس‌جمهوری را با شیوه طرح‌ سوال‌ پوشش می‌دادند و چالشی ایجاد نمی‌کردند.
در حقیقت گزارش‌هایی در قالب سوال مطرح می‌کردند و در آخر آقای رئیس‌جمهوری فقط می‌گفت: «بله. همینطور است که شما می‌فرمایید.» اما مواجهه این دو مجری صداوسیما - المیرا شریفی‌مقدم و علی ظهوریان - با آقای پزشکیان کاملاً صریح و شفاف بود و گاهی از جایگاه خبرنگاری فراتر می‌رفتند و مصاحبه به مناظره دو نفر از گرایش‌های مختلف تبدیل می‌شد. به نظر من این روش دو مجری صداوسیما گفت‌وگوی آقای رئیس‌جمهوری را جذاب‌تر کرده بود. آقای پزشکیان با توجه به تسلطی که بر موضوعات داشت، واقعیت‌ها را صریح و شفاف مطرح کرد. در مجموع از 20 نمره به این گفت‌وگو، نمره 17-18 می‌دهم.»
شریعتی در ادامه گفت: «براساس همان صداقتی که آقای پزشکیان دارند، به این سوال صادقانه پاسخ می‌دهم. نه‌تنها دولت آقای پزشکیان، بلکه تمام دولت‌ها هم نمی‌توانند طی 100 روز بر پیچیدگی‌ها و بحران‌های کشور تسلط پیدا کنند. 100 روز، فرصت بسیار اندکی است که دولت مدعی شود بر موضوعات تسلط پیدا کرده است اما دولت آقای پزشکیان به موضوعات اشراف پیدا کرده است و آگاهی دارد که چه بحران‌ها و مسائلی در کشور وجود دارد. اساسی‌ترین بحران‌ها ناترازی‌هایی (ناترازی آب، بودجه، انرژی و...) است که آقای پزشکیان مکرر به جزئیات آنها اشاره کرد.
بنابراین اشراف پیدا کردند اما هنوز تسلطی بر پیدا کردن راه‌حل بحران‌ها پیدا نکرده‌اند. دستیابی به این تسلط دشوار است و اگر این ظرفیت در دولت وجود داشت که ظرف 100 روز بر ناترازی‌ها تسلط یابد، قبل از این دولت از این ظرفیت استفاده می‌شد. موضوع این است که ابعاد این بحران‌ها آنقدر بزرگ و سنگین است که دولت نمی‌تواند ظرف 100 روز بر آن تسلط پیدا کند.»
این فعال سیاسی در پاسخ به این سوال که پاسخ‌های رئیس‌جمهور توانست جامعه را درباره فیلترینگ و قانون حجاب قانع کند؟ بیان کرد: «آقای پزشکیان در هر دو مورد از تعهدی که به مردم به ویژه پایگاه رای خود داده، عقب‌نشینی نکرده است اما پیچیدگی این مسئله آنقدر زیاد است که به قول آقای پزشکیان با یک دستور و فرمان نمی‌توان نگرانی جامعه درباره این دو مسئله بزرگ را مرتفع کرد. بنای پزشکیان بر این است که در هر دو موضوع یک اتفاق پایدار رخ دهد و تصور می‌کند که باید صاحبان قدرت را متقاعد کند چراکه صاحبان قدرت و نفوذ از مسئله فیلترینگ و قانون حجاب و عفاف بهره‌ می‌برند.
باید به آنها این اطمینان را بدهد که وفاق جامعه در عبور از این دو ماجراست. به نظر من در این زمینه امکان ندارد که آقای پزشکیان و حکومت بتوانند برخلاف خط‌مشی، مرام و تعهد آقای پزشکیان عمل کنند. مباحث سانسور، فیلترینگ و سدسازی در مسیر دسترسی آزاد به اطلاعات توسط مردم و فشارهای اجتماعی برای مسئله انتخاب آزاد سبک زندگی، آنقدر مطالبه گسترده‌ای در جامعه است که هیچ دولتی یارای مقاومت در برابر این مطالبه را ندارد و حتماً جامعه در کوتاه‌مدت خود را تحمیل کرده و خواسته خود را به ثمر می‌رساند.»
شریعتی در پاسخ به این سوال که با توجه به مواضع رؤسای دو قوه درباره قانون حجاب و عفاف، امکان ادامه وفاق وجود دارد؟ گفت: «به گمان من، رؤسای سه قوه ناچارند که وفاق کنند. انتظار و خواست جامعه درباره این دو مسئله زیاد است و بر سر این دو موضوع به وفاق و انسجام رسیده است. هیچ پدیده‌ای را نمی‌توان مانند قانون حجاب و عفاف مثال زد که جامعه و حتی بخش‌های مذهبی جامعه بر سر آن همدل و معتقد باشند که «این قانون چیزی نیست به جز آبروریزی دین و دینداری.» طبیعتاً این وفاقِ جامعه، خود را بر هر اختلافی تحمیل می‌کند. کمتر مسئله‌ای مانند فیلترینگ و مخالفت با پوشش اجباری در قانون حجاب و عفاف وجود دارد که چنین وفاقی را در جامعه ایجاد کرده باشد.»
او تاکید کرد: «صادقانه می‌گویم اگر جامعه احساس کند که دولت مطالبات آن را عیناً پیگیری می‌کند، به‌ویژه در دو مسئله حجاب و فیلترینگ که جامعه بر سر آن وفاق و در حکومت بر سر این دو اختلاف وجود دارد، سرمایه اجتماعی افزایش می‌یابد. در صورتی که مجموعه نظام، پایگاه حمایت و همدلی خود را در جامعه متکثر کند، رضایتمندی و همراهی مردم در حل مسائل مربوط به ناترازی‌های اقتصادی را بر می‌انگیزد و تصمیم‌های سخت گرفته می‌شود.
در سال 98 که آقای روحانی می‌خواست قیمت بنزین را افزایش دهد، به کرات تاکید کردیم که تصمیم‌های مهم و بزرگ دولت که بسیار سخت است، به سرمایه اجتماعی و همراهی جامعه نیاز دارد. در حقیقت نیاز به باورمندی جامعه دارد که این تصمیم درست و به نفع جامعه است. در مقطع آبان 98 که دولت مجبور شد آن تصمیم سخت را بگیرد، سرمایه اجتماعی جامعه، بسیار پایین بود و آن اتفاقات رخ داد.
به نظر من تصمیم‌های ساده راه را برای اتخاذ تصمیم‌های سخت هموار می‌کند؛ تصمیم‌های ساده‌ای که نفع و رضایتمندی جامعه و وفاق در آن وجود دارد. دولت اگر بتواند بر سر این دو مسئله خاص – قانون حجاب و عفاف و فیلترینگ - خود را با جامعه همراه نشان دهد، مردم برای اصلاحات اقتصادی و حل دیگر مسائل با دولت همراهی خواهند کرد.»