چاپ

راه ترقی - جشنواره فیلم فجر / ابراهیم امینی، کارگردان فیلم «چشم بادومی»، با اشاره به پژوهشی که جرقه اولیه این فیلم را در ذهن او ایجاد کرد، از اهمیت پرداختن به دغدغه‌های نوجوانان، هویت و فرهنگ سخن گفت.
ابراهیم امینی درباره رسیدن به موضوع «چشم بادومی» گفت: من از طریق یک پژوهش اینترنتی به این سوژه رسیدم. مطلبی را مشاهده کردم که اولین جرقه را در ذهن من ایجاد کرد. همیشه برای من اصالت با درام است و این فیلم نیز باید دراماتیک می‌بود تا باورپذیری در آن شکل بگیرد.
او ادامه داد: ما در طی پژوهش دریافتیم که این مسئله در میان دختران بیشتر از پسران دیده می‌شود. از طرفی، از گذشته دغدغه نوجوانان را داشته‌ام و زمانی که با این موضوع روبه‌رو شدم، احساس کردم که مسئله‌ای به‌روز است؛ بنابراین، شاید برای شروع و ساخت فیلم اول انتخاب مناسبی باشد، چرا که تاکنون در این حد به آن پرداخته نشده است.
این کارگردان با بیان اینکه موضوع فیلم دغدغه‌اش بوده عنوان کرد: دوره نوجوانی برای من اهمیت ویژه‌ای دارد. در واقع، شاید بتوان گفت که این دوره، مهم‌ترین مقطع زندگی من بوده است. علاوه‌برآن، همواره درباره موضوع هویت، مفهوم ایرانیت و مسئله فرهنگ فکر می‌کنم. تلاش کردم که این دغدغه‌های مختلف را در این فیلم بگنجانم و خوشبختانه این عناصر در فیلم نیز حضور دارند.
امینی در خصوص فرایند انتخاب بازیگران گفت: این موضوع برای من بسیار حائز اهمیت بود و بازیگرانی را انتخاب کردم که موردعلاقه‌ام هستند. همکاری با آن‌ها تجربه‌ای بسیار لذت‌بخش بود و به نظرم همگی بازیگران فوق‌العاده‌ای هستند. آن‌ها بسیار همراه و همدل بودند، به‌ویژه دو بازیگر نوجوان فیلم که امیدوارم مسیر حرفه‌ای موفقی را در پیش داشته باشند. قطعاً در فیلم‌های آینده نیز از حضور نوجوانان استفاده خواهیم کرد، به‌خصوص در پروژه‌های جدیدتر.
کارگردان «چشم بادومی» در خصوص استفاده از راوی در فیلم گفت: اصول و پیش‌فرض قطعی برای استفاده از راوی در فیلم وجود ندارد. در برخی فیلم‌ها این روش مؤثر است و در برخی دیگر ممکن است نتیجه مطلوبی نداشته باشد. اما در این فیلم، ما تصمیم گرفتیم که این شیوه را تجربه کنیم. در فرایند ساخت، مدل‌های مختلف روایت را آزمودیم؛ از فیلمی بدون راوی گرفته تا سبک‌های متفاوت روایت. در نهایت، به این نتیجه رسیدیم که بهترین انتخاب، ایجاد یک دیالوگ دوطرفه میان پدربزرگ و نوه باشد. این موضوع با محتوای فیلم نیز هم‌خوانی دارد، چرا که به تفاوت نسل‌ها و قضاوت متقابل آن‌ها نسبت به یکدیگر می‌پردازد.
این کارگردان در خصوص لوکیشن هم گفت: داستان فیلم در شهر شیراز می‌گذرد، اما تمام فیلم‌برداری در شیراز انجام نشده است. بخش زیادی از صحنه‌ها در اطراف تهران ضبط شده‌اند.