چاپ

راه ترقی - هفت صبح / جاستین بیبر که به تیپ‌های خاصش معروف است یا یک ظاهر متمایز در مجامع عمومی حاضر شد.
در سال 2010 اولین آلبوم استودیوییاش به نام دنیای من 2٫0 منتشر شد و رتبهٔ 1 جدول بیلبورد 200 را از آن خود کرد و در کشورهای دیگر نیز موفقیت‌های بسیار کسب کرد. تک‌آهنگ «عزیزم» از همین آلبوم توانست در کشورهای مختلف به موفقت‌های چشمگیری برسد و حتی موزیک ویدئوی آن در یوتیوب، رکورد پربازدیدترین ویدئوی تاریخ یوتیوب را به مدت 3 سال از آن خود کند.

راه ترقی

پس از موفقیت دو آلبومش، توری جهانی را با نام تور دنیای من آغاز کرد. سپس مستندی سه‌بعدی به نام هرگز نگو هرگز در اوایل سال 2011 اکران شد که حاوی صحنه‌هایی از اجراهای زنده و زندگی شخصی‌اش در هنگام برگزاری تور دنیای من بود و به پرفروش‌ترین فیلم مستند، موزیکال و کنسرتی تاریخ آمریکا تبدیل شد. در اواخر سال 2011 دومین آلبوم استودیویی وی با نام زیر دارواش به بازار آمد که همانند آلبوم اولش، شمارهٔ 1 جدول بیلبورد 200 شد. در همان سال از طرف مجلهٔ تایم به عنوان یکی از 100 فرد تأثیرگذار سال و دومین فرد ثروتمند زیر 30 سال معرفی شد. سومین آلبوم استودیویی وی با نام باور نیز در پایان بهار 2012 پخش شد. در همان سال مجلهٔ فوربز اعلام کرد که درآمد بیبر در دو سال گذشته 108 میلیون دلار بوده‌است و تا مه 2012 بیش از 15 میلیون نسخه از آلبوم‌هایش در جهان به فروش رسیده‌است. همچنین توسط همین مجله در رتبهٔ سوم فهرست صد شخصیت مشهور قدرتمند سال 2012 قرار گرفت.
با وجود آن که بیبر جوان در سال‌های ابتدای فعالیت در عرصه موسیقی، موفقت‌های چشمگیری کسب کرد اما همواره به خاطر رفتارهایش مورد انتقاد گروهی دیگر از افراد قرار گرفته‌است. او چندین بار به خاطر رانندگی‌های خطرناک، تخریب اموال عمومی و حمله و ضرب و شتم اشخاص مورد پیگرد قرار گرفت و حتی در سال 2014 به خاطر رانندگی در حالت مستی و استفاده از ماری‌جوانا در میامی، آمریکا بازداشت شد و در دادگاه محکوم شد. در سال 2015 طوماری با بیش از 270٬000 امضا دیجیتالی توسط سامانهٔ «ما مردم»، از کاخ سفید خواست که بیبر را از آمریکا اخراج کنند. هرچند که تعداد امضاها به تعداد مجاز رسیده بود و کاخ سفید باید به آن رسیدگی می‌کرد؛ اما دولت اوباما از رسیدگی به آن اجتناب کرد