راه ترقی - ورزش 3 /پافشاری موسیمانه به استفاده از مهاجم سرعتی و نیمکت‌نشین کردن مهاجمان فیزیکی یک پیغام واضح برای تغییر تاکتیک استقلال است.
استقلال بعد از نمایش درخشان هجومی مقابل فولاد خوزستان نتوانست عملکردش را ادامه دهد و با مشکل جدی در خط حمله و گلزنی روبرو شد که پیتسو موسیمانه، سرمربی استقلال، بخش زیادی از صحبت‌هایش در کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی با چادرملو را به این موضوع اختصاص داد.
استقلال مقابل فولاد با ترکیب هجومی صادقی، ماشاریپوف و بلانکو به زمین رفت و رضاوند و جلالی را هم در دو سمت زمین قرار داده بود اما درخشش آنها در چهار بازی بعدی ادامه‌دار نبود و تعداد گل‌هایی که مقابل مس، آلومینیوم، گل‌گهر و چادرملو به ثمر رساندند برابری می‌کند با تعداد گل‌هایی که برابر فولاد به ثمر رساندند.

اما این مشکل به ضعف بازیکن در اسکواد استقلال باز می‌گردد یا تفکرات پیتسو موسیمانه به شکلی است که از حداقل دارایی استقلال در فاز هجومی هم به شکل خوبی استفاده نمی‌شود و به نوعی قابلیت‌هایی که خط حمله استقلال دارد فدای مسائل تاکتیکی نیم فصل دوم خواهد شد.
در ادامه به شرایط فعلی خط حمله استقلال، نفرات موجود، تاکتیک‌هایی که می‌شود ارائه کرد و ذهنیت احتمالی موسیمانه خواهیم پرداخت.

اسکواد خط حمله استقلال با بازیکنانی تشکیل شده که از لحاظ قابلیت فردی تشابه زیادی با یکدیگر دارند و تنها بازیکنی که توانایی متفاوتی داشت مهرداد محمدی بود، بازیکنی که با تفکرات موسیمانه کاملا همخوانی داشت و شاید اگر قدرت انتخاب در دست موسیمانه بود، غیبت دو مهاجم دیگرش را به دوری طولانی مدت مهرداد ترجیح می‌داد!

آرمان رمضانی و گوستاوو بلانکو با اندک تفاوتی توانایی مشابه‌ای دارند، مهاجمانی که چندان گلزن نیستند اما فوتبال را درگیرانه بازی می‌کنند، به عنوان یک دیوار مقابل مدافعان قرار می‌گیرند و توانایی نگه‌ داشتن مالکیت و انتقال توپ به بازیکنان کناری را دارند، اما از این دو بازیکن هم استفاده درستی نمی‌شود، با نزدیک کردن ماشاریپوف، صادقی، کوشکی و فول‌بک‌های استقلال به این بازیکنان و شوت‌زنی از پشت محوطه می‌شد موقعیت‌های خوبی ایجاد کرد، راهی که استقلال در بازی با فولاد خوزستان به گل رسید، اما موسیمانه تصمیمات دیگری دارد...

سرمربی استقلال علاقه‌مند است تا از بازیکنان سرعتی در نوک پیکان خط حمله استفاده کند و عمق دفاع را هدف قرار دهد، تصمیمی که اگر به ثمر بشیند از استقلال یک تیم ترسناک می‌سازد، فول بک‌های سریع و تکنیکی، حضور بازیکنانی مانند چشمی در خط دفاعی، اندونگ در پست شش، ماشاریپوف و کاکوتا نزدیک به محوطه جریمه و رامین رضاییان و جلالی در دو سمت زمین اگر با حضور یک مهاجم سریع زهردار همراه شود، فضای فوق‌العاده‌ای در اختیار استقلال قرار می‌دهد که از تمام مستطیل سبز به بهترین شکل استفاده کند، اما با توجه به نداشتن موجودیت و بازیکنی با توانایی مدنظر موسیمانه پافشاری کردن برای استفاده از کوشکی در خط حمله و نیمکت‌نشین کردن تمام دارایی هجومی استقلال به چه علت؟ شاید برای مرور تاکتیک‌ها پیش از ورود به نیم فصل مسابقات لیگ برتر!
موسیمانه با این تصمیم سعی دارد تا 10 بازیکن دیگر استقلال را در مسابقات رسمی با نیم نگاه به کسب امتیاز در فرم تاکتیکی مدنظرش قرار دهد، بازیسازی از عقب زمین، اضافه شدن از کناره‌ها به مرکز زمین و نزدیک شدن هافبک‌های هجومی به محوطه جریمه حریف در سبک بازی استقلال دیده می‌شود اما با توجه به تکمیل نشدن پازل تاکتیکی موقعیت‌ها در یک سوم دفاعی حریف از دست می‌رود.

قضاوت درباره ذهنیت موسیمانه زود است اما واضح است که او برای پیاده کردن تاکتیک خود در زمین چند امتیاز را فدا کرده است، او تمرینات منظمی را دنبال نمی‌کند و در جلسات تمرینی‌ای که برگزار می‌کند فشار زیادی به بازیکنان وارد نمی‌کند و شاید به دنبال معجزه و تغییرات عمده در نیم فصل خواهد بود که در آن زمان نقش مدیریت هم تاثیرگذار خواهد بود، جذب سریع مهاجمان جدید، جلب رضایت بازیکنانی که باید از تیم خارج شوند و تدارک دیدن اردوی بی‌نقص و طولانی مدت برای انجام جراحی تاکتیکی استقلال!
برای تمام این اتفاقات باید تا شروع نیم فصل دوم منتظر ماند، اما بازهم سوال دیگری ایجاد می‌شود، موسیمانه با جذب مسعود جوما به دنبال تقویت خط حمله تیم خود بود اما مدام از ضعف بدنی این بازیکن صحبت می‌کند، فرصت یک ماهه برای آمادگی جوما و حتی کمک چند دقیقه‌ای کافی نبوده و موسیمانه روی این بازیکن و تغییرات بدنی در نیم فصل مسابقات حساب باز کرده است، ادامه فصل استقلال به تعطیلات نیم فصل بستگی دارد، به شکلی که نقل و انتقالات، اردوی آماده‌سازی و البته تدابیر تاکتیکی موسیمانه مکمل هم خواهند بود و باید دید در نهایت به چه شکل پیش خواهد رفت!