بزرگنمايي:

راه ترقی - ایران / «دیپلماسی گفت‌و‌گو؛ پیام سفر امیر قطر به تهران» عنوان یادداشت روز در روزنامه ایران به قلم حبیب‌الله عباسی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
سفر امیر قطر به تهران و دیدار با رئیس‌جمهوری بار دیگر اهمیت تعامل و همکاری کشورهای منطقه را نشان می‌دهد. این دیدار در شرایطی انجام شد که تحولات ژئوپلیتیکی خلیج فارس، بیش از هر زمان نیازمند اتخاذ راهبردهای مبتنی بر گفت‌و‌گو و تفاهم است. ایران و قطر با تأکید بر اصل همکاری‌های منطقه‌ای، پیامی واضح به کشورهای همسایه ارسال کردند: امنیت و توسعه پایدار تنها از مسیر دیپلماسی و همگرایی محقق می‌شود.
امیر قطر در نشست خبری اعلام کرد «بهترین راه برای حل نزاع‌های موجود، گفت‌و‌گوهای سازنده است» و حمایت کامل خود را از رویکرد ایران در قبال کشورهای شورای همکاری خلیج‌فارس و جهان اسلام اعلام کرد. تأکید دو کشور بر روابط مبتنی بر منافع مشترک و حسن همجواری، نشان‌دهنده درکی مشترک از ضرورت عبور از اختلافات و حرکت به‌سوی همکاری‌های پایدار است. این موضع‌ به نفع تهران و دوحه و گامی برای ثبات منطقه‌ای است.
ایران همواره بر اهمیت گفت‌و‌گوهای منطقه‌ای و حل مسائل با تعامل مستقیم تأکید دارد. سیاست خارجی دولت پزشکیان نیز بر پایه همین اصول در تلاش است روابط ایران را با کشورهای همسایه به سطحی بالاتر از همکاری‌های معمول برساند. در چنین شرایطی حمایت صریح امیر قطر از این رویکرد می‌تواند زمینه‌ساز تغییر نگرش سایر کشورهای منطقه باشد. قطر در سال‌های اخیر نقش میانجی‌گرایانه را در بحران‌های منطقه‌ای داشته است و اکنون می‌تواند به پلی برای افزایش همکاری‌های ایران و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج‌فارس تبدیل شود. تحولات اخیر نشان می‌دهد منطقه خلیج فارس به یک رویکرد جدید نیاز دارد. در شرایطی که برخی قدرت‌های فرامنطقه‌ای بر طبل اختلاف‌افکنی و رقابت‌ فرسایشی می‌کوبند، تأکید ایران و قطر بر همکاری و گفت‌و‌گو، راهبردی آینده‌نگرانه است. این مسیر اگر با همراهی سایر کشورها ادامه یابد، می‌تواند از تنش‌های غیرضروری بکاهد و بستری برای توسعه اقتصادی شکل‌گیری یک نظم منطقه‌ای جدید بر اساس منافع مشترک فراهم سازد. دیدار تهران و دوحه، صرفاً یک ملاقات دیپلماتیک نبود؛ بلکه نشانه‌ای از تغییر رویکرد در مناسبات منطقه‌ای است. این سفر، فرصتی برای ایران بود تا سیاست خارجی تعامل‌گرای خود را تقویت کند و برای قطر نیز موقعیتی فراهم ساخت تا بر نقش مؤثر خود در همگرایی منطقه‌ای تأکید ورزد. اکنون، مسیر برای همکاری‌های بیشتر هموار شده است و در صورتی که این رویکرد با جدیت دنبال شود، می‌تواند آینده‌ای متفاوت برای خلیج فارس رقم بزند؛ آینده‌ای که در آن، گفت‌و‌گو جایگزین تنش و همکاری جایگزین رقابت‌های بی‌ثمر خواهد شد.