بزرگنمايي:

راه ترقی - دنیای اقتصاد / سرانجام کشمکش‌ها درباره سریال «تاسیان» ساخته تینا پاکروان به توقیف این مجموعه منجر شد و خبرگزاری قوه قضائیه از توقف پخش آن به دلیل نداشتن مجوز تولید و پخش خبر داد. این خبرگزاری شامگاه یکشنبه نوشت که جلسه‌ای با حضور تهیه‌کننده سریال و مسوول سکو برگزار شده و و به آنها ابلاغ شده که «تاسیان» دارای ایراداتی است و عوامل باید ضمن کسب مجوز تولید و پخش، ایراداتش را اصلاح کنند.
داستان سریال «تاسیان» در پیش از انقلاب می‌گذرد و از ابتدا در مقطع زمانی سال 1355 آغاز می‌شود و در سه قسمت نخست داستان عشق میان یک مامور ساواک به نام امیر و دختری از خانواده‌ای ثروتمند به نام شیرین را در بازجویی‌های سیاسی در سال‌های پایانی حکومت شاه روایت می‌کند. پخش این مجموعه از 19بهمن در فیلیمو آغاز شد اما چهار روز قبل از آن یعنی در 15 بهمن، سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر (ساترا) پخش این مجموعه را به‌دلیل نامشخص بودن وضعیت صیانت تینا پاکروان متوقف کرد. 
با‌این‌حال این مجموعه از پلتفرم پخش شد و ستاد امر به معروف و نهی از منکر خیلی زود واکنش نشان داد و اعلام کرد به دلیل صحنه‌های رقص، بوسه، بغل و نداشتن پوشش در سریال، از سکوی پخش فیلیمو و ساترا شکایت کرده است. یک روز بعد ساترا هم در بیانیه‌ای اعلام کرد این مجموعه بدون طی مراحل کامل اخذ مجوز منتشر شده و رسیدگی به تخلفات آن مانند بی‌حجابی، ترویج دخانیات، رقص مختلط و ترویج شراب‌خواری در دست پیگیری است.
یکی دیگر از کسانی که به پخش این مجموعه به‌شدت اعتراض کرد علی مطهری نماینده پیشین مجلس بود. او بعد از نمایش اولین قسمت نوشته بود که عوامل سریال و نمایش‌دهندگان آن در تلاش‌ا‌ند به‌تدریج رقص مختلط و مانند آن را عادی جلوه دهند. سایت مشرق‌نیز در گزارشی توضیح داده بود که این سریال ساواک را تطهیر می‌کند و انقلابیون را سطحی نشان می‌دهد و سبک زندگی اشرافی را ترویج می‌کند.

البته این اولین بار نیست که سریال‌های شبکه‌ خانگی باعث شکل‌گیری حاشیه‌های بزرگ می‌شوند. پیش از این «شبکه مخفی زنان» به کارگردانی افشین هاشمی، «قورباغه» به کارگردانی هومن سیدی، «روزی روزگاری مریخ» به کارگردانی پیمان قاسمخانی، «جیران» به کارگردانی حسن فتحی، «زخم کاری» به کارگردانی محمدحسین مهدویان، «ممنوعه» به کارگردانی امیر پورکیان، «عاشقانه» به کارگردانی منوچهر هادی و... دچار چنین ماجراهایی شدند.
در دو روز گذشته خبر توقیف «تاسیان» با انتقادهای تندوتیزی روبه‌رو شد و در همین رابطه مسعود فراستی، منتقد مشهور، در یک پیام تصویری گفت ممیزی نمی‌گذارد یک سریال تاریخی آبرومند بیاید مردم ببینند.
محمود گبرلو، منتقد سینما، نیز در یادداشتی با عنوان «تخریب هماهنگ با تهمت و افترا به تاسیان!؟» نوشته است: «در قسمت‌های اول سریال، هنوز قصه در حال پردازش است و شخصیت و موقعیت‌ها در حال معرفی‌اند. احتمالا کارگردان هدفش این است که فضای قبل انقلاب را در سطح روشنفکران و سرمایه‌داران و گاه طبقه پایین‌تر مثل کارگر چاپخانه روایت کند. بنابراین طبیعی است که باید به بی‌حجابی، شراب‌خواری و رقص مختلط که نشانه بی‌بندوباری برخی آدم‌های آن دوران و عدم رعایت شرعیات و اخلاقیات جامعه است بپردازد، فرقی هم نمی‌کند کارخانه‌دار باشند یا کارگر چاپخانه. چون هر دو قشر در آن دوران اهل این بساط بودند. ناگفته هم نماند محیط سالم‌تر جامعه را هم نشان می‌دهد؛ مثل پدر خانواده کارگر چاپخانه که از شراب‌خواری فرزندش بیزار است. بسیاری از دختران به‌خصوص دانشجویان در قبل از انقلاب بی‌حجاب و اهل شب‌نشینی و کافه‌نشینی بودند. چگونه می‌توان آن فضا را ترسیم کرد که برای تماشاگر امروز باورپذیر و قابل تفکیک باشد و حتما کارگردان قصد و غرضی از نمایش آن دارد! باید منتظر ماند تا پایان آن نتیجه‌گیری را شاهد باشیم. آنچه فعلا از روایت برداشت کرده‌ام اصل ماجرا مربوط به عشق و دلدادگی عاشق و معشوق در آن دوران پرهیاهوی روزهای پرالتهاب انقلاب اسلامی است. »
صابر ابر، بازیگر این مجموعه، نیز با انتشار یک استوری در اینستاگرام، به این توقف واکنش نشان داد. او نوشت: «توقیف فصل تازه‌ای از این خاک نیست، آشنای این خاک است. با یادها چه می‌کنید؟ یادها توقیف نمی‌شوند، یادها. یاد آن زمان یاد امروز، یاد فردا. تاسیان نبودن چیزی ا‌ست. اندوه است.»
امیر یوسفی، مستندساز، نیز در واکنش به این موضوع گفته است: «نسلی که فضای پیش از انقلاب را به یاد دارند، چند درصد مردم هستند؟ برای رسیدن به قاب منطقی و درست چه باید کرد؟ اگر بی‌حجابی در جامعه نبوده است، در مهمانی‌ها آب معدنی و نوشابه گازدار سرو می‌شده است، نیروهای لاییک و غیرمذهبی فعال نبوده‌اند، حکومت تحمل بیضایی و گلشیری و سایران را داشته است و ... پس چرا انقلاب شد؟ این ستاد محترم چگونه می‌خواهد نسلی را که بعد از دو دهه بعد از انقلاب به دنیا آمده‌اند، توجیه کند پدرانشان به چه دلیلی معترض بوده‌اند؟ مگر نه این است که می‌گوییم ما برای احیای مکارم اخلاق به پا خاستیم؟ تصویر واقعی بی‌اخلاقی چیست؟ و کجا باید بیان شود؟!»