بزرگنمايي:

راه ترقی - ایسنا /کتاب «جلوه‌های تأثیرگذاری ایرانیان بر ادبیات انگلیس سده‌های پانزدهم و شانزدهم میلادی» نوشته لطفعلی صورتگر و ترجمه آبتین گلکار منتشر شد.
این کتاب در 200 صفحه و با قیمت 150 هزارتومان در انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی منتشر شده است. 
در معرفی اثر می‌خوانیم: لطفعلی صورتگر (1279-1348) استاد دانشگاه، شاعر و مترجم برجستۀ ایرانی بود که در مه 1939 در دانشگاه لندن از رسالۀ خود دفاع کرد. حال این رسالۀ هشتاد ساله با ترجمه‌ای از آبتین گلکار و در فرهنگستان زبان و ادب فارسی منتشر شده است. آن طور که صورتگر در پیش‌گفتار توضیح داده است هدف این رساله، ردیابی و احصای جلوه‌های مشخص تأثیری است که ادبیات فارسی بر جریان ادبی و فکری انگلیس در سده‌های پانزدهم و شانزدهم میلادی نهاده است. 
نویسنده در ابتدا مراد خود از ادبیات را چنین بیان کرده است: «ادبیات را باید زندگینامۀ یک ملت دانست، از نخستین مراحل تا روزگار حاضر، که همه چیز را در خود ثبت کرده است.» به عقیدۀ نویسنده آن بخش از ادبیات فارسی که بر ادبیات انگلیس تأثیر گذاشت در سدۀ هفتم میلادی آغاز شد و در آخر سدۀ چهاردهم میلادی «با حملۀ مغولان و تاخت‌وتاز قشون فرجامی غم انگیز یافت.»
به نوشتۀ لطفعلی صورتگر، مشخص کردن جلوه‌های تأثیر ادبیات فارسی بر جریان ادبی و فکری انگلیس در سده‌های پانزدهم و شانزدهم میلادی کاری ساده نیست باید در ابتدا و بین ادبیات اسلامی، آنچه را به یقین می‌توان فارسی شمرد مشخص کرد و دشواری دوم نیز مربوط به محدود کردن دورۀ زمان موضوع تحقیق هم در ادبیات انگلیسی و هم ادبیات فارسی است. 
نویسنده دربارۀ محدود کردن این دورۀ زمانی چنین توضیح می‌دهد: «در این رساله، تلاش بر این است که کل ادبیات فارسی تا سدۀ سیزدهم میلادی را همچون جریانی واحد در نظر بگیریم و تأثیر آن را بر ادبیات انگلیسی سده‌های پانزدهم و شانزدهم میلادی بررسی کنیم.»
علاوه بر این توضیحات، مترجم اثر نیز بر این نکته انگشت گذاشته که رسالۀ لطفعلی صورتگر از عمر بالایی برخوردار است. گلکار در این‌باره می‌نویسد: «طبیعی است که در طول این مدت، منابع و یافته‌های جدیدتری ممکن است با گفته‌های صورتگر در تعارض باشند و قطعاً امروزه نمی‌توان ادعاها، شواهد و داوری‌های او را بدون بررسی و مداقۀ کافی پذیرفت، ولی به هر حال کار او، هم از حیث تاریخی و هم از لحاظ روش‌شناختی، جالب‌توجه و آموزنده است».
این کتاب در پنج فصل به همراه یک پیوست (منابع موجود به زبان پهلوی) دسته‌بندی شده است: پدیدۀ ادبیات فارسی، اندیشۀ ایرانی در جهان بیرون از ایران، کیمیاگری، جادو، تنجیم و دیگر علوم غریبه و در نهایت نقش‌مایه‌ها و مصالح ادبی.