راه ترقی - ورزش 3 /برد هفت گله تراکتور در لیگ قهرمانان آسیا چند روز بعد از پیروزی بزرگ آنها مقابل استقلال رقم خورد.
این بهترین شروع تراکتور در یک فصل فوتبالی در ایران است. آنها برخلاف اغلب فصول در لیگ قهرمانان آسیا نتایج مناسبی کسب کرده‌اند و به عنوان صدرنشین شانس خود را برای صعود به مرحله بعدی امتحان می‌کنند اما موفقیت اصلی در لیگ برتر رقم خورده است؛ جایی که آنها با شکست استقلال و سپاهان و شکست‌ناپذیری مقابل پرسپولیس خود را در میان مدعیان قهرمانی جای دادند.
تراکتور از زمان زمامداری محمدرضا زنوزی بر این باشگاه، در چند مقطع توانست به عنوان مدعی قهرمانی وارد رقابت شود. آنها با ژرژ لیکنز تا پنج هفته مانده به پایان عملکرد خوبی داشتند، اما ناگهان دیدار با سپیدرود و اتفاقات مربوط به محسن فروزان، این تیم را کاملا از جمع تیم‌های بالای جدولی خارج کرد. در ادامه و با انتخاب پاکو خمس، تراکتور بار دیگر به فرم مطلوب خود بازگشت اما شیوه بازی این سرمربی به شکلی نبود که آنها بتوانند از دروازه خود محافظت کنند و باوجود نمایش تهاجمی، هر بار پیروزی مهم را از دست می‌دادند.
اما حالا تراکتور توانسته این ضعف را با سرمربی و کادر بازیکنی جدید خود بپوشاند. ترکیب علیرضا بیرانوند، شجاع خلیل‌زاده، عارف آقاسی، دانیال اسماعیلی‌فر و محمد نادری با حضور یک هافبک دفاعی جسور، باهوش و جنگنده به نام ایگور پوستونسکی سبب شده تا تراکتور در خط دفاعی خود عملکرد بسیار خوبی داشته باشد و با اتکا به همین وضعیت، مسیر خود را برای صدرنشینی پیدا کند.

تراکتور تا کنون پنج گل خورده در لیگ برتر داشته و تنها یک بار در آسیا دروازه خود را باز شده دیده است. به این ترتیب شاگردان دراگان اسکوچیچ متوسط 0.5 گل خورده را از خود ثبت کرده‌اند که آماری بسیار خوب محسوب می‌شود. تراکتور در دیدار با استقلال و سپاهان نیز دروازه خود را بسته نگه داشت تا نشان دهد از کیفیت تدافعی ممتازی برخوردار است.

البته اگر تصور می‌کنید موفقیت تراکتور معطوف به بخش دفاعی است، کاملا در اشتباه هستید. تراکتور با اطلاع از تغییر فرمول قهرمانی لیگ برتر، سرمایه‌گذاری بسیار خوبی در قسمت هجومی هم داشته است. فصل گذشته پرسپولیس با بهترین خط حمله لیگ برتر، بالاتر از استقلال که بهترین خط دفاعی لیگ برتر محسوب می‌شد، توانست عنوان قهرمانی را به دست بیاورد و این کاملا متفاوت با الگوی فصول گذشته بود.
بنابراین دراگان اسکوچیچ هم که تمایلات تهاجمی خود را در گذشته نشان داده بود، ترکیب نیمی جلویی ترکیبش را روی شانه ریکاردو آلوز، مهدی ترابی، مهدی هاشم‌نژاد، امیرحسین حسین‌زاده و تومیسلاو اشتراکالی بنا کرد و البته با اتکا به حضور نفرات ذخیره نظیر سوکول چیکالشی توانست 28 گل در 12 بازی ثبت کند و بهترین خط حمله این فصل فوتبال ایران را در اختیار بگیرد.

دیگر تفاوت بارز دیگر تراکتور اسکوچیچ با تیم تحت هدایت پاکو خمس، نتایج مقابل مدعیان قهرمانی است. تراکتور در یک فصل و نیم با خمس تنها یک بار سپاهان را شکست داد و اغلب برابر تیم‌های بزرگ بازنده بود. آنها حتی بدترین باخت تاریخ خود را با نتیجه 7-1 مقابل استقلال تجربه کردند اما حالا با دو برد مقابل استقلال و سپاهان، دست بالا را در اختیار گرفته‌اند. جالب آنکه سرخپوشان تبریزی حتی مقابل پرسپولیس هم نمایش کاملا سزاوارانه و پرموقعیتی داشتند و شاید بتوان گفت که پرسپولیس با خوش شانسی از مهلکه تیم دراگان گریخت و یک امتیاز به تهران بُرد.
به نظر می‌رسد اسکوچیچ یک الگوی دیگر را هم در دستور کار خود قرار داده است. هشت سال پیش برانکو ایوانکوویچ در اولین بازگشت پس از ترک نیمکت تیم ملی و با استفاده از تجارب کار در ایران، تیم قهرمان پرسپولیس را ساخت و سه قهرمانی متوالی را به دست آورد و البته بنای یک تیم بزرگ را فراهم کرد که بهترین نتایج ادوار لیگ برتر را به وجود آورده است. حالا اسکوچیچ نیز پس از اخراج ناجوانمردانه از تیم ملی ایران، توانسته یک تیم مقتدر را در لیگ برتر ایران بسازد، تیمی که شاید حدس موفقیت‌های آتی‌اش کار چندان سختی نباشد.