بزرگنمايي:

راه ترقی - کیهان /متن پیش رو در کیهان منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
روزنامه‌های زنجیره‌ای مدعی اصلاحات با تمرکز ویژه بر سفر مسعود پزشکیان به مصر و با تیترهای پرطمطراق، سعی در این دارند که روند بهبود روابط با کشورهای منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا که در دوران شهید رئیسی آغاز گشت را مصادره به مطلوب کرده و آن را به عنوان دستاورد پزشکیان و دولت وی جا بیندازند.
سفر مسعود پزشکیان به مصر برای اجلاس سران کشورهای عضو سازمان دی 8 اقدامی پسندیده و مبتنی بر دیپلماسی طراز جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی ایران به‌شمار می‌آید.
این اقدام پسندیده البته نه منحصر به وی و دولت چهاردهم که بیش از هر چیز در امتداد مسیری بود که شهید رئیسی در دولت سیزدهم آغاز کرده و با نگاه ویژه به ظرفیت‌های منطقه‌ای و همچنین فرصت‌های بی‌شمار جهان غیرغربی در برابر دیپلماسی غرب زده برجامی، بهبود روابط با کشورهای منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا را در اولویت قرار داد.
شهید رئیسی و شهید امیرعبداللهیان در کمتر از 3 سالی که از عمر کوتاه دولت سیزدهم گذشت، پل‌های آسیب‌دیده سیاست خارجی ایران در زمان دولت حسن روحانی را یک به یک بازسازی کرده و از دل سیاست خارجی هوشمند و منطقه‌گرایی دولت سیزدهم، روابط ایران با عربستان سعودی، ترکمنستان و دیگر کشورهای همسایه ایران بهبود یافته و ریل‌های درستی برای برقراری و توسعه روابط با کشورهایی که در طی چند دهه در وضعیت قطع ارتباط دیپلماتیک با ایران قرار داشتند، ایجاد شد.
یکی از این ریل‌گذاری‌ها در موضوع رابطه ایران با مصر بود، دیپلماسی هوشمندانه دولت شهید رئیسی و احاطه ویژه شهید امیرعبداللهیان به مسائل منطقه به واسطه تخصص و سابقه کاری وی در اداره کل غرب آسیا و شمال آفریقای وزارت امور خارجه و رده‌های شغلی مرتبط با منطقه ‌این شهید بزرگوار در وزارت امور خارجه، منجر به این شد که با بهبود نسبی روابط میان دو کشور، به فاصله کمتر از چند ماه، سامح شکری وزیر امور خارجه سابق و بدر عبدالعاطی وزیر خارجه فعلی این کشور به تهران سفر کرده و گفت‌وگوی‌هایی میان رؤسای جمهور دو کشور شکل گیرد.
در برابر این واقعیت عریان، رسانه‌های زنجیره‌ای مدعی اصلاحات سعی در مصادره کردن این دستاورد‌ها به نفع دولت جدید و چشم‌پوشی از نقش دولت شهید رئیسی در بهبود روابط منطقه‌ای ایران با کشورهای همسایه و دیگر بازیگران منطقه‌ای دارند.
از سویی دیگر برخی از این رسانه‌های زنجیره‌ای همچون سازندگی با ذوق‌زدگی از دیدارهای رئیس‌جمهور در حاشیه اجلاس دی 8 آن را گفت‌وگوی تمدن‌ها نامیدند.
سازندگی با انتخاب این تیتر علاوه‌بر اینکه در تلاش برای بزرگنمایی هر چه بیشتر، این اقدام پسندیده رئیس‌جمهور کشورمان است، سعی بر ایجاد انگاره تداوم دولت اصلاحات در دولت پزشکیان دارد.
گرچه مدعیان اصلاحات، با این خط خبری، درصدد فشار هرچه بیشتر بر پزشکیان برای تن دادن به خواسته‌های غیرمعقول خود در سیاست داخلی و همچنین سیاست خارجی دارند ولی آنان این نکته را فراموش کرده‌اند که بحث گفت‌وگوی تمدن‌های رئیس‌جمهور دوران اصلاحات در نهایت نه‌تنها بستری را برای بهبود روابط فراهم نساخت که به محور شرارت خواندن ایران توسط رئیس‌جمهور جنایتکار آن زمان آمریکا، بوش پسر ختم شد.

انتخاب‌های پیش روی پزشکیان
مسعود پزشکیان و قوه عاقله سیاست خارجی دولت وی، اکنون و پس از سپری شدن بیش از 4 دهه از عمر جمهوری اسلامی ایران، کوله‌باری از عبرت‌های تاریخی دولت‌های قبل از خود را برای تصمیم‌گیری و سیاستگذاری خود در اختیار دارد.
وی از سویی با دیپلماسی انقلابی و هوشمندانه دولت شهید رئیسی رو‌به‌رو است که بر مبنای آن در کمتر از 3 سال نه‌تنها کشورمان در مسیر بهبود روابط با همسایگان و بازیگران منطقه‌ای قرار گرفت که بیش از آن، ایران به عنوان عضو رسمی اتحاد‌ها و جبهه‌های جدید قدرت جهانی همچون بریکس و شانگهای به دنیا معرفی شد.
این سیاست خارجی توأم با پیگیری مذاکرات و توجه ویژه به حل مسائل مابین ایران و غرب، تمام گزینه‌های خود را در سبد جهان غربی قرار نداد و به همین واسطه وضعیت اسفناک تجارت خارجی کشور در سالیان پایانی دولت دوازدهم را بسیار بهبود بخشید.
در برابر این رویکرد، دولت روحانی و دولت اصلاحات با تکیه صرف بر ادغام در نظم غربی نه‌تنها دستاوردی را از انتخاب این روند به دست نیاوردند که هر بار با خدعه‌های بیشتر از سوی طرفین غربی رو‌به‌رو شدند.
رویکرد برجامی و غرب‌گرایی که در 24 سال فعالیت دولت‌های سازندگی، اصلاحات و برجام پیگیری شد،در هر سه مورد، با تضییع ابزارهای قدرت ایران به قیمت هیچ تجربه شده و در هر سه دولت مورد اشاره با ناجوانمردی و فشار بیشتر غرب به کشور رو‌به‌رو شد.
حسن نیت ایران در دوران سازندگی منجر به حسن نیت آمریکای بوش پدر نشد، گفت‌وگوی تمدن‌ها به محور شرارت خواندن ایران ختم شد و برجام روحانی و ظریف به رکورد معکوس فروش 200 هزار بشکه‌ای نفت و فشار عظیم آمریکا بر کشورمان در سال‌های پایانی این دولت منجر شد.
پزشکیان اکنون در برابر 4 دهه تجربه رویکردهای مختلف در سیاست خارجی، جایی برای اشتباه کردن نداشته و اعتماد وی به بانیان خسارت محض برجام، بروکسل و سعدآباد، ایشان را در برابر دادگاه قضاوت ملت ایران قرار خواهد داد.
پزشکیان امروز و پس از چندین ماهی که از ریاست جمهوری‌اش می‌گذرد، بهتر از هر زمانی می‌تواند دستاوردهای دولت مردمی و انقلابی شهید رئیسی را در عضویت ایران در بریکس و شانگهای و بهبود روابط با همسایگان و بازیگران منطقه‌ای ببیند. او مخیر به انتخاب میان دستاوردهای ملموس شهیدان رئیسی و امیرعبداللهیان و نسیه‌های هیچ‌گاه نقد نشده روحانی و ظریف است.