بزرگنمايي:

راه ترقی - هم میهن /متن پیش رو در هم میهن منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
«ناکام انتخابات»، «مرد سایه‌نشین» و «مانع اجماع اصولگرایان» اینها از جمله عناوینی است که طی یک سال گذشته به سعید جلیلی به عنوان یکی از چهره‎های سیاسی سال 1403 نسبت داده‎اند که هر کدام از آن‎ها داستانی پرفرازونشیب دارد که شاید بتوان گفت همه آنها با شروع رقابت‎های انتخاباتی در تیرماه امسال رقم خورد. اولی که مشخصاً با اعلام نتایج انتخابات به میان آمد؛ آنجا که جلیلی در دو دوره انتخابات از مسعودپزشکیان آرای پایین‎تری به دست آورد و شکست خورد. در این بین بسیاری از تحلیلگران رای مردم به پزشکیان را نه به اندیشه رادیکال او و حامیان بنیادگرایش عنوان کردند.
داستان دومی هم که مشخص است او «دولت در سایه» را از زمان دولت حسن روحانی راه انداخته و بنابر اطلاعاتی که از عملکرد و سخنان خود جلیلی مطرح شده بیشتر به گروه فشار برای ناکام‌سازی دولت‌های برخاسته از جریان رقیب است و حالا پس از روی کار آمدن دولت چهاردهم که آن هم از جمله دولت‎های غیراصولگرا است، بحث بر سر فعالیت آن در روزهای پس از انتخابات به میان آمد و بسیاری بر این تاکید داشتند که اصلاً چرا باید در فضای سیاسی ما چنین تشکیلاتی فعالیت کند و انتقادات بسیاری نیز به آن شد.
سومین عبارت هم که در ابتدای متن به آن اشاره می‎شود از آن باب مطرح است که از همان روز اعلام نتایج دور اول انتخابات ریاست‌جمهوری بحث بر سر نپذیرفتن اجماع اصولگرایان بر سر محمدباقر قالیباف از سوی او به میان آمد و بحث‎ها تا طرح موضوع از سوی سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‎ الله لبنان و پیام ‎رسانی اسماعیل قاآنی، فرمانده نیروی قدس سپاه در این زمینه ادامه پیدا کرد و تا جایی پیش رفت که همزمان با تشییع پیکر نصرالله، خود جلیلی در جلسه ‎ای به موضوع اشاره کرد که نصرالله نبود و قاآنی در جلسه اجماع‌سازی اصولگرایان حضور داشته است. بنابر همین سه عبارت از نقش ‎آفرینی یک‌سال جلیلی همه گمانه ‎زنی‎ها از دوپارگی جریان اصولگرا در فضای سیاسی کشور به پرچمداری جریان منشعب توسط او خبر می‎دهد.
بازار