راه ترقی - ورزش 3 /به نظر می‌رسد که تورینو پس از چند دهه بسیار سخت و با اتفاقات عجیب بار دیگر در حال بازگشت به روزهای اوج است.
شاید کمتر باشگاه فوتبالی در طول تاریخش به اندازه تورینو بدشانس بوده باشد. آنها پس از چشیدن طعم شیرین موفقیت ورزشی در دهه 1940 میلادی با تراژدی‌های متفاوتی روبرو شدند که یکی پس از دیگری به صورت اتفاقی به یکدیگر مرتبط شد.
اما روحیه این باشگاه تاریخی همیشه حفظ شده و حالا در فاصله 47 سال پس از آخرین باری که آنها در سال 1977 موفق به کسب عنوان قهرمانی شدند، بار دیگر در رقابت‌های فصل 25-2024 و پس از گذشت پنج هفته در صدر جدول رده‌بندی قرار دارند که اتفاق بسیار بزرگ و مهمی برای آنها به حساب می‌آید.
داستان این باشگاه که حالا به باشگاهی معمولی تبدیل شده است در دهه 1940 میلادی در ایل گرانده تورینو شروع شد. تعدادی از بازیکنان خارق العاده گرد هم آمدند و چهار قهرمانی متوالی در سری آ را کسب کردند و توانستند سبک بازی خاص خودشان را ایجاد کنند که باعث شد به خطری بزرگ در اروپا تبدیل شوند.

با این حال، در می 1949 بود که هواپیمایی که با آن در حال بازگشت از لیسبون پس از انجام یک بازی دوستانه برابر بنفیکا بودند با یکی از کوه‌های تورین برخورد کرد و 31 کشته بر جای گذاشت. 18 بازیکن در بین قربانیان این حادثه بودند که یکی از آنها والنتینو ماتزولا، کاپیتان تیم ملی و نماد آن دوران، بود.
این فاجعه باعث شد که تورینو با افسردگی عمیقی مواجه شود تا زمانی که جیجی مرونی، جرج بست ایتالیایی، سر راه این تیم قرار گرفت. او هنرمندی در درون و بیرون زمین (شاعر و نقاش) بود و توانست این باشگاه را بار دیگر به رؤیایش که رقابت با تیم‌های بزرگ بود برساند.
مرونی در سال 1967 در حالی که تنها 24 سال داشت پس از یک بازی توسط ماشینی زیر گرفته و کشته شد. آتیلیو رومروی 19 ساله که یکی از هواداران متعصب تورینو و مرونی بود پشت فرمان بود که این اتفاق برای آنها رخ داد.
38 سال بعد، رومرو به این معروف شد که تورینو را در واقع دو بار به قتل رسانده است چون همان پسری که اسطوره‌اش را زیر گرفته بود در سال 2000 رییس این باشگاه شد و عملکرد فاجعه بارش باعث شد که این باشگاه ورشکست شود و در نهایت در سال 2005 بار دیگر و با نام دیگری برگردد.
این تیم از سال 2012 تا به حال در سری آ به ثبات رسیده است، اما امسال به نظر می‌رسد که امیدها به پروژه بازگشت آنها به سطح اول فوتبال اروپا بار دیگر جواب داده است. کلید موفقیت در این مسیر در دست پائولو وانولی، دستیار کونته در چلسی و اینتر و کسی است که سال گذشته ونتزیا را به سری آ آورد.
این مربی سبک بازی ریسکی و هجومی را در دستور کارش قرار داده که در چند بازی ابتدایی جواب داده و باعث شده است که آنها سه پیروزی و دو تساوی به دست آورند. نکته کلیدی دیگر در این مسیر هم سازگاری سریع چه آدامز با سبک بازی این مربی است که موفق شده است دو گل در پنج بازی به ثمر برساند.
حالا به نظر می‌رسد که این باشگاه در حال سپری کردن روزهای تاریکی است، روزهای تاریکی که با فاجعه سقوط هواپیما شروع شد. جالب است بدانید که اسم خلبان این هواپیما جیجی مرونی بود.