بزرگنمايي:

راه ترقی - رجا /متن پیش رو در رجا منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
مثلث پزشیکان-ظریف - عراقچی در اولین مصاف دیپلماتیک خود با آژانس هم دچار شکست شدند و هم دچار اشتباه فاحش. شکست آنها در صادر شدن قطعنامه شدیدالحن علیه ایران و تعیین ضرب الاجل از سوی کشورهای غربی و همچنین عدم اقدام متناسب در پاسخ به این قطعنامه بود.

در حالی که شورای حکام آژانس انرژی اتمی قطعنامه شدید الحنی علیه ایران صادر کرد اما برخلاف ادعاهای مقامات دولتی مانند وزیر امور خارجه و رئیس سازمان‌ انرژی اتمی مبنی بر اقدام متناسب اما در عمل شاهد بودیم که ایران به راه اندازی برخی سانتریفیوژهای جدید بسنده کرده است.
انفعال ایران در برابر قطعنامه‌های صادره از سوی شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، اما نتیجه نهایی این رویکرد چیزی جز افزایش فشارها بر ایران نخواهد بود.
 این انفعال، از یک سو باعث تشدید مواضع کشورهای غربی و متحدان آن‌ها می‌شود و از سوی دیگر، در داخل کشور موجب تضعیف اعتماد عمومی به سیاست‌های دولت و افزایش انتقادات می‌گردد. 
 مقامات دولت تصور می کنند که همکاری بیش از حد با آژانس و نشان دادن حسن‌نیت می‌تواند از فشارها بکاهد. اما تجربه نشان داده که کشورهای غربی از این همکاری به عنوان اهرمی برای پیشبرد فشارهای بیشتر استفاده می‌کنند.
ایران می بایست در برابر آژانس بسیار هوشمندانه عمل کند. مقامات دولت ساده انگارانه قائل به تفکیک سیاست های آژانس از کشورهای غربی هستند اما در واقع این آژانس است که با رویکرد سیاسی خود بستر لازم را برای فشار بیشتر بر ایران وارد می آورد.
در سفر اخیر گروسی به ایران شاهد بودیم مقامات دولت با اشتباه محاسباتی درباره نقش آژانس، برخی خواسته های گروسی مانند بازدید سرزده از فردو و نطنز موافقت کردند و علاوه بر این پیشنهاد توقف غنی سازی 60 درصد را به وی ادامه دادند.
از همین زمان باید منتظر بود که در مذاکرات احتمالی میان ایران و آژانس بر توقف غنی سازی 60 درصد توافق خواهد شد چون ایران دندان غنی سازی 60 درصد را خود لق کرده و اساسا با پیش کشیدن این موضوع شرایط را برای توقف غنی سازی در این سطح آماده کرده است.
این درحالی است که غنی سازی 60 درصد یک اقدام بازدارنده بسیار موثر هم در بعد نظامی هم در سطح اقدامات هسته ای است. 
کشورهای غربی به درست یا غلط غنی سازی 60 درصد از سوی ایران را اقدامی پیش از ساخت سلاح هسته ای از سوی ایران تفسیر می کنند و معتقدند غنی سازی 60 درصد ایران را در آستانه هسته ای شدن در بعد تسلیحاتی قرار داده است.
با این حال مقامات دولتی بر اساس تحلیل غلط و یا هر موضوع دیگری، چنین توانایی و قابلیت مهمی را به ثمن بخش بر روی میز مذاکره گذاشتند.
مثلث پزشیکان-ظریف - عراقچی در اولین مصاف دیپلماتیک خود با آژانس هم دچار شکست شدند و هم دچار اشتباه فاحش. شکست آنها در صادر شدن قطعنامه شدیدالحن علیه ایران و تعیین ضرب الاجل از سوی کشورهای غربی و همچنین عدم اقدام متناسب در پاسخ به این قطعنامه بود
اشتباه فاحش اما پیش انداختن توقف غنی سازی 60 درصد است که عملا به معنای دست کشیدن ایران از غنی سازی 60 درصدی است و البته جسور کردن طرف مقابل برای زیاده خواهی های بیشتر چه آنکه نماینده آمریکا در آژانس گفت ایران نه تنها باید 60 درصد را متوقف کند بلکه باید ذخایر 60 درصد را نیز از بین ببرد.
رویکردی که دولت پزشکیان اتخاذ کرده همانند رویکردی است که دولت روحانی تجربه شده بود یعنی امتیاز بیشتر برای اعتمادسازی بیشتر اما آنچه که در عمل اتفاق می افتد محدودیت بیشتر و عقب‌گرد در برنامه هسته ای ایران توام با تهدید، فشار و تحریم بیشتر است.