بزرگنمايي:

راه ترقی - خبرآنلاین / علی ربیعی، دستیار اجتماعی رئیس‌جمهور در یادداشتی تلگرامی نوشت: من در تلاش هستم به عنوان دستیار اجتماعی بر تقویت کننده تشکل های مدنی باشم و زمینه برقراری ارتباط موثر بین نهادها و تشکل‌ها را فراهم آورم.
علی ربیعی، دستیار اجتماعی رئیس‌جمهور، با انتشار یادداشتی در کانال تلگرامی خود، نوشت:
اخیرا نشست مشترک تشکل‌های ورزشی در دانشگاه شهید بهشتی تهران برگزار شد و تعدادی از تشکل‌ها، مسایل مختلفی در خصوص چگونگی بهبود بخشی به فعالیتهای تشکل‌ها و دستیابی به رابطه منطقی و موثر با دولت ها را مطرح نمودند.

من نیز در این جلسه با تاکید بر نقش مهم تشکل‌های ورزشی و آمادگی برای حمایت از فعالیت آن‌ها، گفتم: نگاه دولت به جامعه نه نگاهی کاملا آسیب‌شناسانه است و نه معتقد به مهندسی اجتماعی که در بیش از 100 سال گذشته تاریخ ایران هیچگاه پاسخگو نبوده و حل کننده مسایل اجتماعی نبوده نیست. نگاه دولت به جامعه مبتنی بر مشارکت دادن مردم، ظرفیت سازی برای افزایش فعالیت و مشارکت جامعه و توانمندسازی نهادهای مدنی است. نهادهای مدنی و تشکل‌ها به مثابه میانجی‌های اجتماعی عمل می‌کنند. تشکل‌های ورزشی، به عنوان میانجی بین سه ضلع دولت، نهادهای ورزشی/ورزشکاران و جامعه به طور عموم نقش‌آفرینی می‌کنند. 
ما در شرایط ایران امروز ناگزیر به بازگشت خردمندانه به جامعه هستیم
در سیر تطور مفهومی توسعه از توسعه به مثابه رشد تا عدالت و آزادی تا امروز که موضوع توسعه به مثابه شادی و نشاط جامعه مطرح است و من به آن باور دارم، نهاد ورزش و تشکلهای ورزشی می‌توانند کارکردهای جریان‌سازی در فرایند توسعه اجتماعی و نشاط در جامعه داشته باشند. 
سیاست‌گذاری‌های ما در ورزش دچار سرگشتگی است. در دوران مدرن، برداشت از ورزش تنها معطوف به تندرستی و سلامت جسم نیست، بلکه ورزش بخش اعظمی از زندگی اجتماعی است که موثر بر سایر عرصه های زندگی بشری است. حتی نقش تندرستی ورزش فراتر از توانمند کردن جسم، نقش مقابله با بیماری های زندگی جدید را هم ایفا می کند. ورزش را فراتر از مفهوم پرورش اندام باید با مفهوم پرورش اجتماعی،معنایابی کنیم. بخشی از تفریح و نشاط جمعی که زاییده جوامع کنونی است، آرامش روان فردی و اجتماعی و فعالیت های تیمی با ورزش تامین می شود.
من معتقدم نسبت فرهنگ و ورزش از چند جنبه دارای اهمیت است. وقتی بحث از فرهنگ و ورزش می شود به فرهنگ باشگاه ها و فرهنگ تماشاگران توجه می شود. در صورتیکه، نهاد ورزش می‌تواند همانند پلی برای گذار از فرهنگ پهلوانی به فرهنگ زیست انسانی و اخلاقی جامعه عمل کند.
جامعه بدون تشکل و نهادهای مدنی جامعه‌ای پویا نخواهد بود. دولت‌ها و حکومت‌ها بدون این نهادها نمی توانند خود را تصحیح کنند. حاکمیت ورزشی بدون تشکل های ورزشی نه تنها قادر به سیاستگذاری درست نیست بلکه در این شرایط سیاستهای ورزشی هم بازتاب دهنده سیاستهای موثر بر جامعه نخواهد بود. 
در این میان باید با توجه به کارکردهای تشکل‌های ورزشی، برنامه‌ریزی‌های لازم برای ارتقا این کارکردها از قبیل توسعه سلامت جسمی و روانی، ایجاد انسجام و ارتباطات اجتماعی، کاهش آسیب‌های اجتماعی، تقویت ارزشهای فرهنگی و ملی، تقویت سرمایه اجتماعی، ایجاد فرصت های شغلی و اقتصادی( به عنوان مثال وجود 5000 باشگاه ورزشی در استان تهران)، و حتی ظرفیت نمایندگی فرهنگی ایران در عرصه های بین المللی و هم صدای مردم ایران در برابر تحریم های ظالمانه صورت گیرد. 
من در تلاش هستم به عنوان دستیار اجتماعی بر تقویت کننده تشکل های مدنی باشم و زمینه برقراری ارتباط موثر بین نهادها و تشکل‌ها را فراهم آورم.