بزرگنمايي:

راه ترقی - روزنامه جوان / «منطق عقلی نفی مذاکره با آمریکا» عنوان یادداشت روز در روزنامه جوان به قلم سید عبدالله متولیان است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
رئیس‌جمهور روز پنج‌شنبه در اجتماع مدیران شهرستان اسلامشهر با تأکید بر اینکه نباید از تحریم و فشار بترسیم، گفت: «برخی می‌گویند ما هیچ راهی نداریم الا اینکه بنشینیم مذاکره کنیم، ما نگفتیم قرار نیست مذاکره کنیم، اما قرار نیست مقابل قلدر‌ها سر خم کنیم. قرار نیست عده‌ای بیایند به ما بگویند همه سلاح‌هایت را کنار بگذار و بیا بنشین با ما مذاکره کن، آن وقت هر موقع هم که شما خواستی بیایی ما را بزنی و بروی، این چه منطق مذاکره‌ای است؟!»
این سخن رئیس‌جمهور محترم که تأکیدی بر سخنان مقام معظم رهبری در 19بهمن در دیدار فرماندهان نیروی هوایی است، در عین حالی که دارای منطق عقلی و پشتوانه غیرت ملی بوده و هم در میدان عمل و هم در میدان حمایت ملی، مکرر (از جمله در راهپیمایی 22بهمن امسال) از سوی مردم با استقبال گسترده مواجه شده است، طی سه هفته اخیر به ذائقه رسانه‌های بیگانه و برخی از وادادگان داخلی خوش نیامده است و (ضمن انجام اقدامات رسانه‌ای و عملی برای تشدید فشار اقتصادی بر مردم ایران) به روش‌های گوناگون و به بهانه‌های مختلف تلاش کرده‌اند فضای روانی جامعه را مسموم سازند و زمینه را برای تحمیل قبول مذاکره زیر فشار و قلدری امریکا فراهم کنند. 
وقتی رئیس‌جمهور قلدر امریکا در «گزاره برگ» (یا همان فکت شیت) جدید خود رسماً و علناً می‌گوید «من برای رفع تحریم مذاکره نمی‌کنم» بلکه برای ایران خط و نشان می‌کشد که اگر علاوه بر نابودی توان هسته‌ای خود، توان دفاعی را هم نابود کنید بمباران نخواهید شد، کدام انسان عاقلی با چنین موجود درنده‌خویی بر سر میز مذاکره می‌نشیند. وقتی مقام معظم رهبری مذاکره با شیطان بزرگ و ابرجنایتکار قرن (امریکای درنده‌خو و بی‌منطق) را شرافتمندانه نمی‌دانند، به این معناست که طرفداران مذاکره با شیطان بزرگ بویی از شرافت انسانی نبرده‌اند. بدیهی است کسی که از عقل سلیم برخوردار باشد و اندکی هوش داشته باشد و نیز به شرافت ملت ایران فکر کند، می‌فهمد امروز سخن از اشتیاق به مذاکره نوعی بلاهت است. 
ده‌ها دلیل عقلی، نقلی و تجربی وجود دارد که با دشمن بی‌منطق، قلدر و بدعهد نمی‌توان مذاکره کرد، چون نه تنها به گرفتن امتیاز نقد و وعده نسیه فکر می‌کند و حاضر نیست یک قدم از مواضع خصمانه خود عقب بنشیند، بلکه رسماً در پی به تسلیم کشاندن یک ملت و نابودی استقلال ایران است. مذاکرات چهار دهه ایران و امریکا از آزادی گروگان‌ها تا گفت‌و‌گو‌های برجامی این حقیقت را مثل روز نشان می‌دهد. برخی در داخل نمی‌خواهند بپذیرند (یا دستور دارند به دشمن کمک کنند) که ما با دشمنی روبه‌رو هستیم که مجموعه‌ای از صفات شیطانی: «طاغی»، «باغی»، «یاغی»، «سلطه گر»، «مستکبر» و «جنایتکار» را باهم دارد. 

سخنان عزتمندانه و غیرتمندانه رئیس‌جمهور در اسلامشهر گویای این حقیقت است که علاوه بر «اقتصاد مقاومتی و تکیه بر ظرفیت‌های داخلی»، «توسعه و بسط روابط خارجی با دنیای واقعی ضدسلطه نظیر قدرت‌های نوظهور امثال بریکس و شانگهای» ده‌ها راه‌حل برای حل مشکلات کشور وجود دارد که امروز دارد به سرعت از سوی دستگاه دیپلماسی کشور دنبال می‌شود. سازشکاران و عزت‌فروشان داخلی که در اوج ذلت نسخه تسلیم‌شدن در برابر دشمن را تجویز می‌کنند، صریح و روشن باید پاسخ بگویند که:
1- کدامیک از صد‌ها مورد دستاورد بزرگ کشور طی چهار دهه اخیر حاصل مذاکره با شیطان بزرگ بوده است؟
2- چرا با تجویز «نمی‌توانیم»، «نداریم»، «نمی‌شود» و «نمی‌گذارند» برای ملت نسخه ناامیدی و یأس می‌پیچند؟
3- تلاش برای ناامیدی، بی‌اعتمادی، تخریب باورها، کارشکنی و اختلال در امور برای آنان چه آورده‌ای دارد. 
4- در زمانی که کشور آه در بساط نداشت و درگیر انواع بحران‌های داخلی (فتنه‌گروهک‌های ضدانقلاب، جدایی‌طلبان کومله و دموکرات) بود، مردمی که با دست خالی اراده شیطانی غرب و شرق را در جنگ تحمیلی درهم شکستند، چگونه و به چه دلیل در اوج اقتدار و امنیت باید در برابر امواج تبلیغاتی قمارباز امریکایی تسلیم شوند؟
ابرقدرت امریکا در حالی که در فلاکت دست و پا می‌زند، برای ما قمپز درمی‌کند. اکنون دولتی در امریکا سر کار است که حاضر است هر کاری بکند الا اینکه نمی‌خواهد هزینه‌های خود را بالا ببرد. در چنین شرایطی امریکا فقط روی ترس طرف مقابل حساب باز کرده است و (همانگونه که در دوره قبلی ریاست جمهوری ترامپ ایستادگی و زدن گلوبال هاوک سبب تحقیر امریکا شد و ترامپ به بهانه اینکه هواپیمای سرنشین‌دار را نزده‌ایم تشکر کرد) تنها نسخه اثربخش در برابر امریکا فقط ایستادگی و مقاومت است، نه تسلیم و سازش.