بزرگنمايي:

راه ترقی - فرارو /متن پیش رو در فرارو منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
در جشن تولد 90 سالگی جیمی کارتر در سال 2014، همسرش روزالین در توصیف رابطه‌شان گفت: «در طول این سال‌ها، ما نه تنها دوستانی عاشق بلکه شریک زندگی یکدیگر شدیم. او همیشه باور داشت که من می‌توانم هر کاری انجام دهم.» این رابطه ریشه در دوران کودکی آنها داشت. روزالین و جیمی از تمام عمر یکدیگر را می‌شناختند.
لئو سندز- تحلیلگر ارشد مسائل بین الملل روزنامه واشنگتن پست| جیمی کارتر، سی‌ونهمین رئیس‌جمهور ایالات متحده و کشاورز بادام‌زمینی از جورجیا، به‌خاطر داشتن سبک زندگی ساده، تأکید بر تغییرات اقلیمی و هشدار نسبت به شکاف‌های اجتماعی در تاریخ سیاسی آمریکا شناخته می‌شود. دوران ریاست‌جمهوری او (1977-1981) با بحران 444 روزه گروگان‌گیری در ایران گره خورد که تأثیری عمیق بر میراث سیاسی‌اش داشت. او همچنین سیاست‌هایی را برای توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر و کاهش وابستگی به نفت خارجی پیشنهاد داد. با این وجود، ناکامی در حل بحران‌های اقتصادی و سیاسی، او را به نخستین رئیس‌جمهور دموکرات از سال 1888 تبدیل کرد که نتوانست برای دوره دوم در انتخابات پیروز شود.
اولین رئیس‌جمهور آمریکا که در بیمارستان متولد شد
جیمی کارتر، رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده، پس از پایان دوران ریاست‌جمهوری خود، دهه‌ها زندگی خود را وقف فعالیت‌هایی کرد، که در نهایت جایزه صلح نوبل را برای او آورد. او روز یکشنبه در سن 100 سالگی در خانه‌اش در پلینزِ جورجیا درگذشت و به‌عنوان نخستین رئیس‌جمهور آمریکا که در بیمارستان متولد شده بود، جایگاهی منحصر‌به‌فرد در تاریخ این کشور داشت.
در آن زمان، زایمان در بیمارستان بسیار نادر بود و اغلب تولد‌ها در خانه انجام می‌شد. مادر او «لیلیان کارتر» که پرستار بود، در همان بخشی که جیمی متولد شد، کار می‌کرد. پدرش «جیمز ارل کارتر» کشاورزی بود که مدتی پس از تولد جیمی، خانواده را به مزرعه‌ای در نزدیکی پلینز واقع در ایالت جورجیا منتقل کرد. در آن مزرعه، خانواده کارتر به کشت محصولاتی همچون ذرت، پنبه، بادام‌زمینی و نیشکر مشغول بودند.
اولین رئیس‌جمهوری که مراسم تحلیفش با نام مستعار برگزار شد
جیمی کارتر همچنین اولین رئیس‌جمهور آمریکا بود که مراسم سوگند خود را با نام مستعارش، «جیمی»، برگزار کرد؛ نامی که از کودکی با او همراه بود و تا پایان عمر بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت او باقی ماند. در 20 ژانویه 1977، جیمی کارتر به‌عنوان سی‌ونهمین رئیس‌جمهور ایالات متحده بر روی یک انجیل خانوادگی سوگند یاد کرد. او این سوگند را با نام مستعار خود، «جیمی»، به‌جای نام رسمی «جیمز» که کمتر مورد استفاده قرار می‌گرفت، ادا کرد. این انتخاب او را به نخستین رئیس‌جمهوری تبدیل کرد که در مراسم تحلیف از نام مستعار استفاده کرده است چرا که دیگر رؤسای‌جمهور، مانند بیل کلینتون و جو بایدن، با وجود شهرت به استفاده از نام‌های غیررسمی، در هنگام ادای سوگند رسمی از نام کامل خود استفاده کردند.
طولانی‌ترین دوره زندگی مشترک را در میان تمامی زوج‌های ریاست‌جمهوری
پس از مراسم تحلیف جیمی کارتر در 20 ژانویه 1977، برگزارکنندگان به افتخار پیشینه کشاورزی او، بادکنکی بزرگ به شکل بادام‌زمینی را در جریان رژه رسمی به نمایش گذاشتند. زندگی شخصی جیمی و روزالین کارتر نیز رکوردی بی‌سابقه در تاریخ ایالات متحده به ثبت رساند. این دو طولانی‌ترین دوره زندگی مشترک را در میان تمام زوج‌های ریاست‌جمهوری آمریکا داشتند و به مدت 77 سال در کنار یکدیگر زندگی کردند. عشق آنها در سال 1945 آغاز شد؛ زمانی که جیمی، روزالین را به یک قرار سینمایی دعوت کرد. روز بعد، او به مادرش گفت که می‌خواهد با روزالین ازدواج کند. تنها یک سال بعد، در سال 1946، این زوج، زمانی که جیمی 21 ساله و روزالین 18 ساله بود، زندگی مشترک خود را آغاز کردند.
در جشن تولد 90 سالگی جیمی کارتر در سال 2014، همسرش روزالین در توصیف رابطه‌شان گفت: «در طول این سال‌ها، ما نه تنها دوستانی عاشق بلکه شریک زندگی یکدیگر شدیم. او همیشه باور داشت که من می‌توانم هر کاری انجام دهم.» این رابطه ریشه در دوران کودکی آنها داشت. روزالین و جیمی تمام عمر یکدیگر را می‌شناختند. روزالین در همان محله پلینز در ایالت جورجیا، زندگی می‌کرد و هم‌بازی همیشگی روت کارتر، خواهر کوچک جیمی، بود.
پس از پایان دوران ریاست‌جمهوری، جیمی و روزالین، کارتر به خانه کوچک دوخوابه خود در پلینز بازگشتند؛ همان خانه‌ای که پیش از ورود جیمی به عرصه سیاست، آنها در آنجا زندگی می‌کردند. این خانه ساده، که ارزش آن از خودرو‌های زرهی سرویس مخفی پارک‌شده در بیرون کمتر بود، تا پایان عمر به محل سکونت همیشگی این زوج تبدیل شد.
نصب پنل‌های خورشیدی آب‌گرم‌کن روی سقف کاخ سفید
در سال 1979، جیمی کارتر به‌عنوان بخشی از تلاش‌های خود برای کاهش وابستگی ایالات متحده به نفت خارجی و ترویج انرژی‌های پایدار، پنل‌های خورشیدی آب‌گرم‌کن را روی سقف بال غربی کاخ سفید نصب کرد. در مراسم رونمایی از این پروژه، او این اقدام را گامی رو به جلو در مسیر استقلال انرژی توصیف کرد و گفت: «بهره‌گیری از قدرت خورشید برای غنی‌سازی زندگی‌مان و حرکت به سمت رهایی از وابستگی فلج‌کننده به نفت خارجی، یکی از بزرگ‌ترین ماجراجویی‌های ملت آمریکا است.»
پیش‌بینی کارتر مبنی بر تأمین 20 درصد از نیاز‌های انرژی ایالات متحده از انرژی خورشیدی تا سال 2000 هرگز محقق نشد.
تعیین هواپیمای «Peanut One» برای کارزار‌های انتخاباتی
در جریان کارزار انتخاباتی جیمی کارتر در سال 1976، هواپیمای موسوم به "Peanut One" به‌عنوان مقر اصلی او در طول فصل مقدماتی دموکرات‌ها نقش‌آفرینی کرد. این هواپیما که نام آن به پیشینه کشاورزی کارتر و کشت بادام‌زمینی اشاره داشت، به فناوری پیشرفته‌ای مجهز بود و ابزار کلیدی کارزار انتخاباتی او به شمار می‌رفت. این هواپیما با سیستم رایانه‌ای پیچیده‌ای که به مقر اصلی کارزار انتخاباتی در آتلانتا متصل بود، امکان پردازش سریع داده‌های نظرسنجی و اطلاعات مطبوعاتی را فراهم می‌کرد. این هواپیما به جیمی کارتر و تیمش اجازه می‌داد تا حتی در ارتفاع 30 هزار پایی نیز به فعالیت‌های انتخاباتی خود ادامه دهند، رویکردی نوآورانه که در موفقیت او در رقابت‌های انتخاباتی نقشی مؤثر ایفا کرد.
«دیوید اس. برودر» (David S. Broder) روزنامه‌نگار برجسته واشنگتن‌پست، در سال 1976 درباره این هواپیما نوشت: «این تجهیزات رایانه‌ای، کارزار انتخاباتی را به شبکه‌ای از اطلاعات متصل می‌کند که به برنامه‌ریزی، رسانه‌ها و سازماندهی کمک می‌کند.» او در ادامه افزود: «هرچند این سیستم در بخش پشتی هواپیما چشمگیر است، اما رایانه‌ای که در ذهن جیمی کارتر وجود دارد، حتی پیشرفته‌تر است.» کارتر، که به‌خاطر رویکرد خونسرد، توانایی تحلیل دقیق و مدیریت اطلاعات شهرت داشت، در همان سال از سوی واشنگتن‌پست به‌عنوان «نامزد مبتنی بر رایانه» توصیف شد.
انتصابات قضایی متنوع‌
در دوران ریاست‌جمهوری، جیمی کارتر استانداردی تازه را در تنوع انتصابات قضایی ایالات متحده تعریف کرد. او 57 قاضی از اقلیت‌های نژادی و 41 قاضی زن را به دستگاه قضایی فدرال منصوب کرد؛ رقمی که از مجموع انتصابات تمام رؤسای‌جمهور پیش از او فراتر رفت. یکی از برجسته‌ترین این انتصابات، معرفی «روث بیدر گینزبرگ» (Ruth Bader Ginsburg) در سال 1980 برای دیوان استیناف ایالات متحده در ناحیه کلمبیا بود. گینزبرگ بعد‌ها به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین قضات دیوان عالی ایالات متحده شناخته شد.
مخالفت با سقط جنین، موافقت با ازدواج همجنسگرایان
جیمی کارتر، خود را «مسیحی دوباره متولد شده» معرفی می‌کرد. در دوران ریاست‌جمهوری، او با سقط جنین مخالف بود و تأکید داشت که بودجه فدرال نباید برای این منظور استفاده شود. با این حال کارتر اعلام کرد که تصمیم دیوان عالی در پرونده «Roe v. Wade» که سقط جنین را در سطح ملی قانونی کرده بود، می‌پذیرد.
کارتر اما پس از ترک کاخ سفید دست از اعتقادات پیشین خود برداشت و در چرخشی 180 درجه‌ای مدعی شد: «من معتقدم که عیسی ازدواج همجنس‌گرایان را تأیید می‌کرد.»!! کارتر همچنین به‌عنوان معلم مدرسه یکشنبه در کلیسای باپتیست مارانتا در پلینز فعالیت داشت. جلسات او، که بیش از 800 بار برگزار شد، چنان محبوب بود که شرکت‌کنندگان از شب قبل برای رزرو جایگاه صف می‌کشیدند.
ریشه‌کن کردن بیماری «کرم گینه»
در سال 1986، مرکز کارتر کمپینی جهانی را برای ریشه‌کن کردن بیماری «کرم گینه» آغاز کرد؛ یک بیماری انگلی دردناک که در آن زمان حدود 3.5 میلیون نفر را در جهان مبتلا کرده بود. این بیماری از طریق مصرف آب آلوده به لارو انگل منتقل می‌شود و می‌تواند کرم‌هایی به طول سه فوت را در بدن رشد دهد که همین امر موجب درد شدید و عوارض جدی می‌شود.
مرکز کارتر با تمرکز بر ترویج دسترسی به آب آشامیدنی سالم و قطع زنجیره انتقال انگل، در کاهش موارد ابتلا موثر بود. نتیجه این تلاش‌ها قابل توجه بود و تا سال 2022، تنها 13 مورد از این بیماری در سراسر جهان گزارش شد. 
ماندن بیش از یک دقیقه داخل رآکتور هسته‌ای
یکی از خاطرات جیمی کارتر از دوران فعالیتش به‌عنوان مهندس نیروی دریایی، ورود او به یک رآکتور هسته‌ای در حال فروپاشی بود؛ حضوری که تنها 89 ثانیه به طول انجامید. این اقدام که در چارچوب مهار بحران صورت گرفت، به نمادی از انجام وظیفه در شرایط بحرانی بدل شد.
در سال 1952، انفجار در یکی از رآکتور‌های هسته‌ای انتاریوی کانادا، فاجعه‌ای هسته‌ای به بار آورد که منجر به انتشار مواد رادیواکتیو در اتمسفر شد. در پی این بحران، نیروی دریایی ایالات متحده تیمی از متخصصان را برای کمک اعزام کرد که ستوان 28 ساله، جیمی کارتر، نیز از اعضای آن بود. کارتر که پیش‌تر در توسعه اولین زیردریایی هسته‌ای مشارکت داشت، نقشی کلیدی را در همکاری با مقامات کانادایی برای جداسازی و تثبیت هسته نیمه‌ذوب‌شده رآکتور ایفا کرد. او به همراه دو نفر دیگر، با پوشیدن لباس‌های محافظ، وارد رآکتور شد. ماموریت آنها تنها 89 ثانیه به طول انجامید، اما در همین مدت کوتاه، کارتر به میزان یک سال مواجهه عادی با اشعه‌های رادیواکتیو، تابش‌های رادیواکتیوی جذب کرد. او بعد‌ها روایت کرد که تا شش ماه پس از این حادثه، آزمایش‌های ادرارش همچنان نشانه‌هایی از وجود مواد رادیواکتیو داشت.
گفت‌وگو با الویس پریسلی
در مصاحبه‌ای در سال 2011، جیمی کارتر از تماسی غیرمنتظره با الویس پریسلی، ستاره افسانه‌ای راک‌اند رول، پس از مراسم تحلیفش به‌عنوان رئیس‌جمهور آمریکا یاد کرد. کارتر توضیح داد: «او کاملاً تحت تأثیر مواد مخدر بود و صحبت‌هایش به سختی قابل فهم بودند.» در این تماس عجیب، پریسلی از کارتر خواسته بود تا برای یک کلانتر که با مشکلات قانونی مواجه شده بود، درخواست عفو صادر کند. کارتر خود را دوست شخصی پریسلی می‌دانست.